486 een uur beslist zou moeten zijn, hield Lancelle het niet langer uit in zijn afwachtende verdedigende stelling bij Karpin. Hij besloot de volgens bevel vast te houden stelling in den rug van de strijdende legergroep op te geven en liet de beveiliging naar het Z. en Z.W. over aan 2 sien. mitrn. en de door hem inderhaast uit het personeel der treinen samengestelde sien. geweer- schutters. Zelf ijlde hij met zijn bij. naar Borowo aan het hoofdfront. In galop vooruitgaande, meldde hij zich te paard bij den tusschen de vurende bijn. staanden Majoor Von Schmid, die het vuur van zijn afd. (I Afd. 6e Gardereg.) leidde. Geschrokken zag deze brave soldaat plotseling zijn bij. cdt. komen aangaloppeeren, die hij met omgekeerd front in den rug van de vechtende legergroep waande. Hij wist, dat als de vijand daar zou opdringen een deblacle onvermijdelijk was en dat het eigenmachtig verlaten der aangewezen stelling een niet opvolgen van een uitdrukkelijk gegeven bevel beteekende. Hij wees dus het gebruik en het inzetten van de 2e bij. in de vuurlinie der overige bijn. af, waarbij nog kwam, dat aangeleund aan het dorp bij. naast bij. stond, zoodat hier geen plaats meer was voor de 2e bij. Lancelle, die door zijn ondergeschikten voor onkwetsbaar werd aangezien, bleef te paard temidden der vurende bijn. staan en overzag koel en snel de situatie. Het was duidelijk, dat thans het einde naderde, want de bijn. hadden nog maar enkele schoten en de verliezen waren groot. Naast den afd. cdt lag de zwaar gewonde cdt. der le bij., kap. Rittershaus. Maj. Von Schmid leidde persoonlijk het vuur der le bij. De eigen zwakke inf., deelen v.h. bat. Rosen, kon ondanks betoonde dapperheid en den steun van veel art. niet voorwaarts, omdat de vijandelijke stelling te sterk en nog niet door het art. vuur geschokt was. Voor Lancelle zelf stonden eer en reputatie op het spel. Het was duidelijk, dat iets bijzonders moest geschieden om de catastrofe te vermijden. Hij moest zich met zijn 6 stukken in de bres werpen en zijn bij. opofferen om een gat te slaan in het ongeschokte, vast aaneen gesloten vijandelijke front, wilde de ondergang zich niet binnen enkele uren voltrekken. Zijn bij. was op zijn bevel doorgemarcheerd langs de dorpsstraat van Borowo, een eenige km lang dorp zonder zijstraten. Lancelle galoppeerde met zijn bij. staf vooruit, over wagenresten, paarden- en menschenlijken, door brandende hofsteden tot aan de voorste huizen van Borowo, die onge veer 700 m verwijderd waren van den spoordijk. Gedekt achter een boerderij steeg hij af en zocht naar een verantwoordelijken inf. cdt. Het commando over 100 man, samengeraapt uit de verschillende regn. van de 49e Res. div., berustte hier bij den Res. Luit. Lehnsdorf, die tijdens een pat. was afgesneden van zijn reg. van het XX L.K., en evenals andere troepen van dit korps in de heksenketel van het XXV Res. Korps was geraakt. Deze begroette Lancelle als den redder in hooge nood; hij deelde mede, dat hij opdracht had den spoordijk ter weerszijden van den straatweg te nemen, doch dat alle pogingen om voorwaarts te komen doodgebloed waren door mitr. vuur in front en uit de flank, en dat elke nieuwe aanval nutteloos zou zijn, zoolang niet de vijandelijke stelling door art. stormrijp was gescho ten. Tot dusver had het art. vuur het tegenover liggende deel van de vijande lijke stelling nog nauwelijks geschaad, aangezien dit deel blijkbaar in een dooden hoek voor de eigen art. lag. Toen Lancelle hem mededeelde, dat hij ter ondersteuning van de inf. naar voren was geijld en dit deel van den spoordijk thans op korten afstand in elkaar zou schieten, antwoordde Lehnsdorf„Dan wordt onmiddellijk gestormd". Intusschen was de bij. in het dorp, gedekt door de huizen, naar voren opgerukt en wachtte, met bespanningen en voertuigen tegen de bescher mende muren gedrukt, op nadere bevelen. Lancelle liet het kader en de voorrijders naar voren komen en gaf zijn bijzondere aanwijzingen. In strijd met eiken regel van het moderne gevecht en met elk voorschrift wilde hij de bij. inzetten om de doorbreking op deze plaats te forceeren of zich met

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1936 | | pagina 98