571
Bij de Engelschen waren dergelijke diensten vóór en tijdens den grooten
oorlog nog slecht georganiseerd. Daardoor schoten de autoriteiten voor wat
betreft het gebruikmaken van de hun ten dienste staande veterinairen in deze
zoo belangrijke diensten te kort (Sinds den oorlog heeft er echter een groote
verbetering van deze diensten plaats gehad).
De Duitschers met hunne scherpen kijk op de practische waarde van
wetenschappelijke kennis, een eigenschap, welke voor hen zoo typeerend
is, benutten deze kennis als een actueel oorlogswapen. Een van de schitte
rendste voorbeelden werd hiervan gegeven door von Lettow in Oost-Afrika
„Von Lettow droeg zijn paardenartsen op inspectie te houden over de
landstreken in de buurt van zijn achterhoede voor wat betreft de voorkomende
paardenziekten en koos de richting van zijn terugtocht in verband met de
rapporten van zijn Chef-paardenarts altijd zóó, dat streken, welke als het
meest gevaarlijk voor de paarden waren gerapporteerd, door zijn achter
volgers moesten worden doortrokken.
Eens trok von Lettow terug langs een uitgezochte lijn van KOROGWE
naar MOROGORO en elk paard-achtig wezen, dat bij de achtervolging langs
die lijn gebruikt werd, succombeerde binnen drie weken. Het totale verlies
aan den vijand daardoor berokkend bedroeg 12000 paarden en muildieren.
Later toen de Duitschers in Portugeesch-Oost-Afrika uitgeput raakten,
brak von Lettow westelijk en noordelijk uit, zijn terugtocht beëindigende
rond de noordelijke punt van het Nyassameer, waar groote zwermen vliegen,
welke besmet waren met een zeer maligne trypanosoom, achtervolging door
bereden troepen onmogelijk maakte."
Het bovenstaande werd aangehaald om te doen uitkomen welk een ruim
arbeidsveld voor den M.D.D. openligt en om elke neiging, welke men nog
mocht hebben om den M.D.D. uitsluitend te bestemmen tot het behandelen
van zieke, verwonde en kreupele dieren, tegen te gaan. Hoe belangrijk deze
laatste functie van den M.D.D. ook moge zijn, in actueele waarde wordt zij
verre overschaduwd door de steeds aanwezige en ernstige plicht de dieren
gezond te houden door ziekten te voorkómen en daardoor de bewegelijkheid
van den troep te verzekeren. In het voorkómen van ziekten en verwondigen
en het behouden van de bewegelijkheid van den troep ligt het zwaartepunt
van den M.D.D. Om dit te bereiken is het noodig dat de paardenartsen met
eiken factor, welke op den gezondheidstoestand der dieren (en ook van den
mensch. Ref.) van invloed is of kan zijn, rekening houden en deze bestu-
deeren. De voeding, de voorziening van drink- en badwater, het hoefbeslag,
de verzorging, het scheren, de stalling, enz. eischen evenzeer de aandacht
van den paardenarts als het optreden tegen ziekten en het behandelen van
zieke dieren. Geen enkele factor, die van belang is bij de gewone verzorging
der dieren te velde, kan niet tevens zijn invloed doen gelden bij het optreden
van ziekten.
Het is zeer zeker juist, dat de commandeerende officier voor zijn onderdeel
in elk opzicht verantwoordelijk is zoo zal hij o.a. verantwoordelijk zijn
voor den gezondheidstoestand en het welzijn van zijn manschappen en van
zijn paarden, maar om hem te steunen en hem te ontlasten van een verant
woordelijkheid, welke hij redelijker wijze niet kan dragen, zijn aan zijn
onderdeel officieren van twee bepaalde dienstvakken van het leger toege
voegd, nl. officieren van gezondheid en paardenartsen.
Behalve wat betreft de zieke dieren en het personeel van den M.D.D.,
bezit een paardenarts geen uitvoerende macht, maar is hij verantwoordelijk
aan den commandeerenden officier voor de adviezen betreffende den
gezondheidstoestand der paarden en andere dieren van den troep. Is eenmaal
het advies door den paardenarts gegeven, dan komt de volle verantwoor
delijkheid neer op den commandeerenden officier, maar deze zal ernstige
redenen hebben om zijn beklag over den paardenarts in te dienen, indien
deze hem adviezen heeft gegeven, waardoor verliezen aan dieren geleden
