573 latieve resultaat hebben, dat de capaciteit van den troep niet verspild, doch verhoogd wordt. Maar de paardenarts moet den ruggesteun hebben van de troepenofficieren, die dikwijls geneigd zijn vele der genoemde zaken te veel aan hem over te laten. Tijdens den marsch zal de paardenarts letten op het tijdig drenken en voeren der paarden hij zal letten op loszittende singels en slecht passende zadels, loszittende en verloren ijzers, gevoelige ruggen, in één woord op alles wat verlies van paarden kan veroorzaken. Hij zal het landschap bestu- deeren in verband met het voorkomen van vergiftigde planten en het aan wezig zijn van insecten, welke overbrengers van verschillende ziekten zijn. Het is natuurlijk duidelijk, dat met goed afgerichte troepen vele van bovengenoemde zaken zeer eenvoudig zijn, maar met ongeoefende schappen met slechts een zeer oppervlakkige africhting is het absoluut nood zakelijk, dat de officieren op al deze details een streng toezicht uitoefenen. Australiërs waren op hun best slechte paardenmenschen, maar wel goede ruiters (poor horsmasterbut good, horsementotdat de militaire discipline het stempel op hen drukte in de toekomst zal het nog moeilijker worden om van de Australiërs goede paardenmenschen te maken tenzij door een langdurige africhting. In het begin van den oorlog waren er in het Austra lische leger in één brigade meer gedrukte paardenruggen in een week dan in een divisie gedurende zes maanden in de laatste jaren van den oorlog. Vele drukkingen werden misschien veroorzaakt door de zadels. Er is m dit opzicht niets beters dan het U.P. zadel, maar de meeste drukkingen werden veroorzaakt door gebrek aan goede verzorging. Niettegenstaande al de zorg, die aan deze zaken besteed wordt, zullen ziekten en verwondingen steeds voorkomen en deze zullen een spoedig vervoer van de dieren door de M.V.S. bemoeilijken. De M V S is een eenheid behoorende tot de divisie en zal zich dicht bij de achterhoede van de divisie bevindenzoo mogelijk tusschen de divisie en een spoorlijn. De M.V.S. zal zoo opgesteld worden, dat zij instaat is spoedig de zieke dieren te evacueeren, zelfs indien paardentransportwagens daartoe benoodigd zijn. Indien een voorwaartsche beweging plaats vindt, zal de MVS een vooruitgeschoven post inrichten, waar patiënten achtergelaten kunnen worden om later van de M.V.S. te kunnen worden weggehaald. De M.V.S. zal ook verdwaalde paarden verzamelen de gevangen genomen paar den in ontvangst nemen en in het algemeen als een paarden-„clearinghouse werken. Omdat de M.V.S. de divisie moet volgen, moet zij zich zoo spoedig mogelijk van de paarden ontlasten. In den stellingoorlog heeft men de neiging de M.V.S. toe te staan een kleine ziekenstal te worden, maar zulks is altijd gevaarlijk. De evacuatie van de patiënten van de M.V.S. hangt geheel van de omstandigheden at. Indien de divisie functionneert als een deel van een legerkorps en de troepen zich ontwikkeld hebben, zal er waarschijnlijk een veterinaire evacuatie af dee ling (V.E.S.) aan een spoorlijn in de voorste lijnen zijn, waarheen patiënten zullen moeten worden geëvacueerd na eerste hulp te hebben ontvangen van de M.V.S. langs den weg. Het liefst zal de M.V.S. per spoor evacueeren naar een vooruitgeschoven basis of een ziekenstal in het achterland. Wanneer de evacuaties veelvuldig zijn, zullen speciaal voor zieke paarden ingerichte treinen de beste resultaten geven. Het evacuatiestation zal zich in den regel bij een spoorweg bevinden en zal zoo ver mogelijk uit den omtrek patiënten met paardentransportauto- mobielen verzamelen. In een stellingoorlog zal de M.V.S. voor een klein gedeelte patiënten behan delen, maar toch in hoofdzaak de patiënten naar de (veld-) ziekenstallen evacueeren. De veldziekenstallen zijn achterhoede eenheden, welke gemakkelijk per trein bereikbaar moeten zijn op eenigen afstand van de achterhoede van het operatiegebied. Wanneer de afstand te groot is, zal er een groot verlies door

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1936 | | pagina 91