als gevolg van het politieke initiatief voorspoedige mobilisatie niet uit te buiten, hing echter alles er van af om spoedig eenig succes van beteekenis te behalen. Gelukte dat, dan kon men verwachten dat Oostenrijk en verschillende Duitsche landen (o.a. Hessen) ten gunste van Pruisen zouden optreden. Was op deze wijze het evenwicht in de strijdkrachten bereikt, dan zou de aankomst der Russen de beslissing brengen. Maar juist dat eerste, onverbiddelijk vereischte, succes was alleen te bereiken door concentratie van alle beschikbare krach ten en verrassend handelen. De mogelijkheid bood zich toen de Pruisische legers eerder gereed waren dan de Fransche en in plaats van nu krachtig en snel toe te slaan, bestudeerde men evenveel aanvalsplannen als er hooge leiders waren1), verloor tijd, kwam niet tot een stellige keuze. Toen NAPOLÉON's troepen reeds in den marsch waren stond het Pruisische leger nog verdeeld over een front van 135 km groep Blücher-Rückel bij Eisenach, hoofdleger Erfurt, groep Hohenlohe Jena, groep Tauentzien Hof. NAPOLÉON's operatieplan was even eenvoudig als ondeugde lijk: recht toe, recht aan naar Berlin, waarbij onderweg's vijands leger zich wel ergens zal teweer stellenwaar dat leger zich bevond, hoe het gedisloceerd was, wist hij niet. Doch dat de Pruisen hem ten W. van de Elbe, zonder hun Russischen bond genoot, zouden opwachten, meende hij uitgesloten. En toch gebeur de juist dit! Langs 3 evenwijdige wegen stelde hij zijn leger in beweging rechts, over Amby Hof, 60.000 man (Soult, Ney, Wrede), midden, over Lichtenstein-Schleiz, 90.000 man (Bernadotte, Davout, Lefebvre), links, over Bamberg Coburg Saalfeld, 46.000 man (Lan- nes, Augereau, Victor), kort voor het front de cavalerie van Murat. De frontbreedte bedroeg evenals de diepte 60 km. het geheel vormde een zeer manoeuvrabele macht van 200.000 man, die op marcheerde in een marschgebied van 3600 km2. Een ernstig be zwaar was er ophelderende cavalerie één of meer dagmarschen voor het front, die kon zorgen voor tijdige inlichtingen was niet uitgezondeneerst nadat de Pruisische hoofdgroepen waren ver- 1) Ségur (a, b, blz. 308) typeert den toestand op kostelijke wijze „Cette „magnifique et jeune armee était conduite par sa belle reine en habit „d'amazone. par les princes, par son roi et ses ministres, car tous ici conseil- „laient et commandaient; enfin, par les vieux généraux du Grand Frédéric, „que rajeunissait l'exaltation universelle." 495

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1936 | | pagina 9