dit vraagstuk hier niet verder aansnijden, hebbende het voor ons voorshands toch slechts academische waarde. Na de behandeling van den eenvoudigsten vorm van de „liaison par le haut", willen wij den meest uitgebreiden vorm aan een beschouwing onderwerpen. Zooals hiervoren reeds medegedeeld, bedoelen wij hiermede de in den wereldoorlog ontstane „vuurwals", waarbij het art vuur, aanvangende in een bepaalde lijn, gelegen vóór 's vijands voorste lijn, met een zekere snelheid rekening houdende, dat de inf. zich, afhankelijk van het terrein en den te verwachten weerstand in 2 a 4 min. 100 m zou verplaatsen met sprongen van 100 m of meer voorwaarts werd verlegd. Alles vol gens de klok! De inf. had slechts te zorgen echter de art.projectielen opgesloten te blijven. Wanneer wij de drie principes van juisten tijd, juiste plaats en juiste hoeveelheid voor oogen houden, zullen wij dadelijk consta- teeren, dat deze vorm van steun een denaturatie van de samen werking is. Immers de art. schiet ook daar, waar geen vijandelijke doelen zijn, die de eigen inf. ophouden. Hetgeen dus een misbruik van het art.wapen is en tot onmatig munitieverbruik aanleiding geeff. Zij is o.i. dan ook een erkenning van de onmacht om den art.steun te geven op grond van de hoogergenoemde beginselen. En had bovendien nog het bezwaar, dat, niettegenstaande het groote muni tieverbruik, de art. vaak niet schoot op plaatsen, waar wel vijan delijke doelen waren- Hetgeen tot gevolg had, dat de inf., op die doelen stuitende, achterbleef, het contact met de vuurwals verloor en de steun in tijd en plaats voor de rest van de actie geheel illusoir werd. Als tegemoetkoming hierin volgden weer afspraken om de vuurwals te kunnen terughalen of bepaalde vuren aan andere dan de „vuurwalsbatterijen" aan te vragen. Waardoor tevens en hierop doelden wij in het begin van dit onderdeel het overleg tusschen de ondercommandanten, dat men bij de vuurwals aan vankelijk had gemeend te kunnen uitschakelen, weer in eere moest worden hersteld. Waarmede tevens weer de volle zwaarte van het probleem naar voren kwam n.l. aan een infanterievuuraan- vraag op een bepaalde plaats, den gewenschten tijd en met de juiste hoeveelheid projectielen te voldoen. Het vraagstuk, dat altijd weer naar boven komt, nadat men in de vijandelijke stelling is doorgedrongen en dan meestal niet weet, waar men op weerstan den zal stuiten. Dan treden dezelfde moeilijkheden op als bij een ontmoetingsgevecht of bij een omvattende actie, waar men even eens geen zekerheid heeft, waar zoodanig ernstige weerstand zal worden ondervonden, dat art.steun noodig is en waar dus evenmin uitgebreide, op de klok werkende afspraken tevoren kunnen wor den gemaakt. 733

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1936 | | pagina 37