Art. 2. (1) Tot vrijwilligen dienst worden in het algemeen slechts die personen geschikt geacht, wier lichaamsbouw en gezond heid zoowel lichamelijk als geestelijk, doen verwachten, dat zij zullen voldoen aan de eischen van den dienst en bestand zullen zijn tegen de vermoeienissen, aan den dienst verbonden. (2) Aan deze voorwaarden worden geacht te voldoen alle per sonen, die evenredig gevormd zijn, een gewonen lichaamsbouw bezitten en geen ziekten of gebreken hebben, of wier toestand geen ziekten of gebreken doet vermoeden. (3) Geringe, voor de uitoefening van den dienst niet hinder lijke afwijkingen van den regelmatigen bouw van het lichaam of van zijn deelen en die ziekten of gebreken, welke op de algemeene gezondheid van den man geen nadeeligen invloed uitoefenen en waarvan verergering niet waarschijnlijk is te achten, worden be schouwd de geschiktheid voor den dienst niet uit te sluiten, tenzij eenige dezer door hun gelijktijdig bestaan ernstigen twijfel om trent de geschiktheid wekken. Aan de voeten worden bijzondere strenge eischen gesteld, al hoewel het wel zeker is, dat daardoor ook waardevolle militairen voor het leger verloren kunnen gaan, menschen met uitgesproken platvoeten b.v. kunnen tot groote prestaties in staat zijn. Pas wan neer hun psychische instelling fout is, komen dan de klachten. Het artikel van den officier van gezondheid J. J. Eckhardt (zie I.M.T. 1934 Nr. 8) had onze bijzondere aandacht, temeer, daar in deze verhandeling het belang van de functioneele insufficientie in verhouding tot de anatomische afwijkingen werd verduidelijkt. Tot voor kort werd aan de proefverbandgangers geen uitrusting verstrekt. Een marschvaardigheid van 25 km als onbepakt soldaat had dan ook slechts een betrekkelijke waarde- Voor een functio neele beproeving der voeten was het wenschelijk, dat de recruten van uitrusting werden voorzien. Aan dit verlangen werd door den commandant der Koloniale Reserve voldaan, hetgeen naar ons voorkomt in belangrijke mate bijdraagt tot een betere beoordee ling. Inderdaad is ons gebleken, dat bij enkelen na beëindiging van het proefverband de voetgewelven min of meer waren door gezakt, hetgeen uiteraard ongeschiktverklaring ten gevolge had. Zoo wordt ook op medische gronden veel waarde gehecht aan het deelnemen aan de bekende 4-daagsche afstandsmarschen te Nij megen, welke ieder jaar door den Bond van Lichamelijke Opvoe ding worden georganiseerd. Het voldoen hieraan is een kracht prestatie, die niet alleen getuigt van een niet geringe wilskracht, doch die ook als een zware functieproef voor de voeten mag worden beschouwd. Van e.e.a. wordt dan ook aanteekening gehouden in de ziektenboekjes. Het is m.i. onaannemelijk, dat iemand, die „de 4-daagsche" met succes geloopen heeft, naderhand voor plat- 946

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1936 | | pagina 46