„Quant a la préparation des attaques par l'artillerie, elle ne
„saurait être indépendante de Taction de l'infanterie, paree que
„le feu de l'artillerie n'a qu'une efficacité restreinte contre un
„adversaire abrité et que, pour amener eet adversaire a se dé-
„couvrir, il faut l'attaquer avec de l'infanterie. La cooperation
„entre les deux armes doit done être constante. L artillereie ne
prépare plus les attaques, elle les appuie." 1)
Ook in het voorschrift zelf komt men deze gedachte opnieuw
tégen en wel in punt 109 „Toute attaque implique la coöpération
„étroite de l'infanterie et de l'artillerie. Le commandant de la
division assure la liaison entre ces deux armes par les missions
„qu'ïl leur assigne." 1)
Hiermede was dus de samenwerking door de opdracht, de „liai
son par le haut" vastgelegd. Weliswaar was de scherp omlijnde
vorm, welke thans gebruikelijk is, nog niet gevonden en werd
den artillerie-commandant veel meer vrijheid gelaten in de uit
voering van de opdracht en de taakverdeeling van de artillerie
dan thans toelaatbaar wordt geacht. Men oordeele zelf„II (de
„artillerie-commandant. S.) désigne les groupes qui appuieront
„spécialement telle ou telle attaque, ceux qui auront un röle
„général de serveillance dans la zone de combat, enfin, ceux qui
„resteront sur roues s'il juge avantageux d'en conserver en vue
„des événéments a venir, prévus ou imprévus." 2)
De Fransche literatuur onderscheidde dan ook de „contre-bat-
teries", bestemd voor de bestrijding van de vijandelijke artillerie
en de infanterie-batterijen, welke waren aangewezen om een
bepaalde infanterie-afdeeling rechtstreeks te steunen. Alleen de
kolonel PALOQUE maakte in zijn werk: „L'artillerie dans la
bataille" (1912) een ander onderscheid. Hij maakte een taakver
deeling van „artillerie de première main", waaronder hij ver
stond batterijen, welke de aanvallende infanterie rechtstreeks
moesten steunen doch daarbij tevens zoo noodig de, de aanval
lende infanterie bestokende vijandelijke artillerie moesten be vuren
en van „artillerie de deuxieme mainwaaronder moesten worden
verstaan batterijen, welke bestemd waren om aan onvoorziene
omstandigheden het hoofd te bieden en om de vrijheid van han
delen van de „artillerie de première main" te verzekeren. Deze
taakverdeeling werd echter niet verder nagevolgd.
De hiervoren genoemde infanterie-batterijen stonden alleen wat
hun vuur betrof ter beschikking van den betrokken troepencom
mandant het „Règlement provisoire de manoeuvre de l'artillerie de
campagne" van 1910 spreekt van „une subordination de mission",
welke niet de hiërarchische verhoudingen verbreekt, „qui seuls
1020
x) Wij cursiveeren. S.
2) Règlement provisoire de manoeuvre de l'artillerie (1910), punt 3b, lid 3.
Ongewijzigd herdrukt in 1914 en 1915.
