in het BOIS DU DÉ bevonden. De inzet van vechtwagens was
noodig om dezen weerstand te veronzijdigen. (BOUCHACOURT
L'infanterie dans la bataille)
Deze ervaringen waren niet nieuwSoortgelijke ondervindingen
had men reeds in den Russisch-Japanschen Oorlog opgedaan, doch
men had deze vergeten, de herinnering was vervaagd. Doch nu
stond men voor de feitende aanvallende infanterie beschikte niet
over de middelen om deze mitrailleurs te veronzijdigen, zij stond
machteloos. Er bleef haar dus maar één middel over artillerie-
steun vragen. Maar nu ondervond zij de groote teleurstelling, dat
het op de artillerie gedane beroep niet tot bevredigende resultaten
leiddede artillerie bleek niet in staat te zijn aan de verlangens
van de infanterie, om op korten termijn haar vuur daar te bren
gen, waar de infanterie er behoefte aan had, te kunnen voldoen
Men mag de artillerie uit den wereldoorlog niet het verwijt
maken, dat zij niet alles deed wat in haar vermogen lag om haar
aandeel in het gevecht op de beste wijze te vervullenDoch zij
stond voor de oplossing van een probleem, dat weliswaar theore
tisch eenigermate was voorbereid, maar waarvan de practijk op
onvoldoende wijze onder het oog was gezien. Men leze hieromtrent
het reeds eerder genoemde boekwerk van den generaal PERCIN
„Le massacre de notre infanterie", en men leze hieruit hoe onver
antwoordelijk optimistisch vaak de Fransche artillerist tegenover
de vervulling van zijn taak stondhet groote beginsel, dat het
artillerievuur alleen en uitsluitend beteekenis heeft bij het ver-
leenen van rechtstreekschen steun aan de infanterie, wanneer het
vuur op diè plaatsen en op dié tijdstippen wordt gebracht, waar
de infanterie er behoefte aan heeft, beheerschte in vele gevallen
nog onvoldoende de gedachtensfeer van den artillerist. Nog te
vaak kwamen de reminiscentie's aan 1870 naar bovenhet bevuren
van die doelen, waarop het artillerievuur een groote uitwerking
beloofde
Men leze ook de herinneringen van den kolonel LEBAUD, het
bekorende boekje van PAUL LINTIER: „Ma Pièce", het indruk
wekkende boek „Vormarsch" van WALTER BLOEM
telkens wordt men getroffen door de stuntelige wijze van samen
werking, welke te dien tijde nog tusschen de beide wapens plaats
vond. Is het onder deze omstandigheden, afgescheiden nog van an
dere motieven, niet volkomen te begrijpen, dat de infanterie er om
smeekte om zelf met middelen te worden uitgerust om de mitrail
leurs te kunnen bestrijden
Naarmate men in den loop van den oorlog over meer ervaring
kreeg te beschikken en alle zwakke punten in de samenwerking
aan den lijve had ondervonden, zon men voortdurend op middelen
tot verbetering. Allereerst werden de verbindingsmiddelen belang
rijk uitgebreidin 1914 beschikte de Fransche artillerie slechts
over voldoende verbindingsmiddelen voor eigen intern gebruik,
1024
