lerie te coördineeren. De practijk toonde immers aan, dat ondanks
een artilleristische voorbereiding en het begeleidende afsluitings-
vuur er toch nog altijd mitrailleurs ongeschokt bleven, welker
bedieningen kans zagen zich na het passeeren van de vuurwals
zóó snel te herstellen, dat zij de aanvalsgolven een halt konden
toeroepen. Door de hiervoren genoemde tijdregeling, volgens welke
het artillerievuur voortschreed, ontstond nu het gevaar, dat de
infanterie, door deze enkele mitrailleurs opgehouden, achterbleef
en de vuurwals „wegliep".
Dit bezwaar trachtte men nu op te heffen, door de vuurwals
in phasen te laten uitvoeren. Elke phase besloeg een aanvalsdiepte
van 1 a 1,5 km en na het bereiken van deze lijn werd het bege
leidende afsluitingsvuur omgezet in een stilliggend affsluitingsvuur
om de eventueel achter geraakte infanterie in de gelegenheid te
stellen, opnieuw op te sluiten. In de bereikte lijn werd dus eenigen
tijd halt gehouden, welke tijdsduur van te voren was vastgesteld.
Dit bracht het nadeel mede, dat op deelen van het gevechtsveld,
waar de infanterie weinig tegenstand ondervond, de beweging na
het bereiken van de vastgestelde lijn niet kon worden voortgezet,
daar dan de infanterie in het eigen afsluitingsvuur zou loopen.
Men trachtte hieraan tegemoet te komen door gebruik te maken
van waarneming uit vliegtuigen en voorts door het aangeven van
het tijdstip, waarop het stilliggende afsluitingsvuur wederom moest
worden omgezet in de vuurwals, aan de infanterie zelf over te
laten. Dit laatste eischte ook weder een goed functionneerenden
verbindingsdienst en zoo komt men weder terug tot de kern van
de zaakook de vuurwals vergt een uitnemend verbindings
systeem, wil men althans tijdens den aanval op de actie van de
de infanterie nog eenigen invloed kunnen uitoefenen. Ondanks
deze varianten kwam het toch nog herhaaldelijk voor, dat de
vuurwals „wegliep" en eerst na langen tijd, na verspilling van veel
munitie en energie, kon worden teruggehaald
Hoe moet men nu de vuurwals uit het oogpunt van samenwerking
tusschen beide wapens bezien Men vergete niet, dat de vuurwals
is ontstaan, omdat men geen andere oplossing voor het vraagstuk
meer zag en toen in de plaats van het samenwerkend intellect de
troepenactie coördineerde door het machinale procédé. Het fijne
raderwerk, dat in staat moest stellen in den kortst mogelijken tijd
1028
b. de derde batterijen en eenige batterijen van 155 mm gaven vóór de
vuurwals uit een harkvuur (ratissage) af
c. een groep van 4 afdeelingen 75 mm gaf stilliggende afsluitingsvuren
af in de diepte en op de vleugels (protection); samenwerking met de
luchtwaameming en gemachtigd om eigener initiatief loonende oogen-
bliksdoelen onder vuur te nemen
d. de zware artillerie (155 en 220) was belast met het afgeven van vuur-
concentratie's op doelen, waarvan de vuurgegevens van te voren waren
berekend. Er waren 79 vuurconcentratie's berekend met in totaal 12.910
schoten
