van het C.A. gezamenlijk. Hoewel de infanterie in voorste lijn
(c.q. de voorposten), wat betreft de plaatsen en de tijdstippen,
waarop deze vuren moesten worden afgegeven waardevolle gege
vens konden verschaffen, vielen ook deze vuren grootendeels
buiten het gebied, dat door de samenwerking wordt bestreken.
Deze vuren waren nauwkeurig voorbereid en werden bij voorkeur
onder centrale leiding uitgevoerd.
Zoodra echter de vijandelijke aanval losbarstte trad de samen
werking naar voren. Hiertoe was de divisie-artillerie eveneens
gesplitst in zg. „infanterie-batterijen", welke de verdedigende
infanterie rechtstreeks moesten steunen en de „batterijen voor de
algemeene opdrachten", die in de hand van den divisie-comman
dant bleven. De verdediging steunde op een stelsel van afsluitings
vuren, opgenomen in een vuurplan, dat aansloot op het vuurplan
van de infanteriewapens en waarin de taakverdeeling van alle
aan de afsluitingsvuren deelnemende batterijen nauwkeurig was
vastgelegd. De vuren droegen alle een nummer zoodat bij de aan
vrage kon worden volstaan met het opgeven van het nummer of
het voor het vuur vastgestelde vuurwerksein. Deze afsluitings
vuren waren zoowel vóór de eventueele voorpostenstrook, als vóór
de hoofdweerstandslijn en in de hoofdweerstandsstrook voorbereid,
waarbij als regel alle beschikbare artillerie aan het afsluitingsvuur
vóór de hoofdweerstandslijn deelnam.
De samenwerking kwam nu tot stand, doordat de onder-com
mandanten der infanterie de bevoegdheid hadden het ontketenen
van deze afsluitingsvuren aan de tot rechtstreekschen steun in
hun vak aangewezen artillerie aan te vragen. Deze onder-comman
danten beschikten daartoe over een vuurschets van de voorbereide
vuren, dan wel over een „staat van voorbereide vuren", waarin
alle ter zake noodige gegevens waren opgenomen. De commandant
van het infanterie-onderdeel, waaraan een afdeeling artillerie tot
rechtstreekschen steun was aangewezen, bepaalde daarbij wie van
zijn ondercommandanten bevoegd was de vuuraanvrage te doen
uitgaan, waarna onverwijld het afsluitingsvuur werd afgegeven.
De bij den aanval genoemde beginselen voor het tot stand brengen
van de samenwerking als het persoonlijk contact tusschen den
infanterie- en den artillerie-commandant (samenvoeging van com
mandoposten)het gebruik van „détachements de liaison" en een
uiterste verzorging van den verbindingsdienst vonden hierbij op
overeenkomstige wijze toepassing. Hoofdzakelijk werd het afslui
tingsvuur aangevraagd langs optischen weg (vuurwerkseinen)
daarnaast speelde de telefoon een belangrijke rol terwijl ten slotte
in vele gevallen ook de ordonnans, door gebruik te maken van een
ordonnansen-keten, goede diensten bewees. Aan den verbindings
dienst werden zeer zware eischen gesteld, want het geheele systeem
1031
