1088
zelfde terrein. Indiien men de vuren beperkt tot een opp. van 1 ha kan 1 bij
een voldoende vuurdichtheid leveren (100 a 150 sch. binnen 5 min.). Is het
opp. 100 X 100 m dan moet in de diepte gestrooid wordenis het opp. 200 m
br. en 50 diep, dan wordt op één afst. gevuurd. Dit laatste geldt ook voor
alle niet-waargenomen afsl.vuren.
Materieel.
De A.R. Mrt. '36 bevat in de rubriek Artillerie des Auslandes het bericht,
dat in Zweden eenheidsaffuiten zijn ingevoerd voor 7,5 cm veldkanonnen
en 10,5 cm veldhouwitsers. De affuit met veldkanon weegt in bij. 1400 kg
en staat een max. dracht van 11 km toe, max. elevatie 42°, zijd. schootsveld
50°. Veerende as met naafrem.
In hetzelfde tijdschrift geeft Major a.d. Dr. F. Mouths een beschouwing
over de nieuwe Bofors schwere (15 cm) Feldhaubitze L/24. Het stuk dat een
compromis tusschen vlakbaan- en krombaanvuurmond vertegenwoordigt,
weegt 5700 kg in bij., verschiet een proj. van 41 kg met Vo van 580 m/sec.'
op max. 15.500 m afst. De spreidaffuit met asveering laat een elevatie toe
van 5° tot 60° en een zijd. schootsveld van 45°. De vuurhoogte is 1.47 m
niettegenstaande de toepassing van achterwaarts geplaatste toppen is nog een
veranderlijke terugloop noodig. Merkwaardig voor Bofors heeft de vuurmond
een schroefsluiting met plastische gasafsluiting, geen metalen hulzen. Het in
één enkele last te vervoeren stuk (spoorbreedte 2,04 m) wordt normaal door
een tractor getrokken.
In de F.A.J. Mrt./Apr. '36 geeft Major J. H. Wallace een beschrijving van
de nieuwe affuit voor de Arnerikaansche veldartillerie (The new 75 mm
gun carriage M. 2), welke het resultaat is van sinds jaren plaats gehad heb
bende studies en proefnemingen. Het is een spreidaffuit met luchtbanden.
Voor het vuren wordt een stempel uitgeschoven onder de voorzijde dei-
affuit, zoodat het gestel op 3 punten rust. Het zijd. schootsveld is 85°, de
elevatie is van 10° tot -j-45°. De beenen van de affuit kunnen echter zoowel
onder een hoek van 90° als van 45° uit elkaar worden gezet, terwijl ook
met aaneengesloten beenen en rustende op de banden kan worden gevuurd,
in welk geval het schootsveld uiteraard kleiner is. Foto's verduidelijken de
beschrijving. Opmerkelijk zijn hierbij de zeer ver achterwaarts geplaatste
tappen ter hoogte van de kulas.
In de MS- Juni 1936 geeft Luit. W. Feitsma een beschrijving, verlucht met
vele duidelijke foto's van Het nieuwe materieel van het korps Luchtdoel
Artillerie in Nederland. Het is een Vickers kanon van 7,5 cm met semi-aut.
wigsluiting, gemonteerd op een kruisaffuit, waarvan de beenen worden samen
geklapt voor het vervoer, en waarbij dan het kanon wordt gemonteerd op
een vervoeras voorzien van raden met lage druk ballonbanden of massieve
rubberbanden. Verdere gegevens zijn: V„ 750 m/sec; max. dracht 14075
m, hoogte 9300 m projectiel bg. van 65 kg met sasbuis 25 sch./min.; elevatie
van 0° tot 90° zijd. schootsveld 360° gewicht in bij. 2680 kg, in marsch-
stelling 3018 kg, aantal bedieningsmanschappen 10. De overgang van marsch-
stelling in vuurstelling of omgekeerd duurt 2V2 tot 8 minuten.
De A.R. Juni '36 geeft in de rubriek „Artillerie des Auslandes", na ge
wezen te hebben op het mislukken van de pogingen tot het vinden van een
eenheidsvuurmond, een korte beschrijving met foto's van een Amerikaansch
eenheidskanon van 7,5 cm L/42 (Vereinigte StaatenEinheitsgeschütz)
voor bestrijding van land- en luchtdoelen, ontworpen door de Davison
maatschappij in Nieuw Londen (Connecticut). Het geschut is van een zeer
