1091
eerste 6 uren na het inbrengen van infectieus materiaal in versche wonden,
door uitsnijding der wondranden, de infectie te voorkomen en het op deze
wijze mogelijk is besmette wonden na grondig wondtoilet en direct daarop
volgende wondnaad, primair, dus zonder ontstekingsverschijnselen, tot gene
zing te brengen. Gedurende den oorlog nam het getal der aanhangers der
primaire wondexcisie en premaire hechting hand over hand toe, en thans
geniet de methode algemeene erkenning.
Na den oorlog echter heeft het merkwaardigerwijze nog enkele jaren
geduurd vooraleer de methode ook in de vredespractijk de haar op grond
van haar uitstekende resultaten toekomende waardeering ondervond.
De wondexcisie en primaire hechting kan echter zeer gevaarlijk zijn als
ze technisch niet juist wordt uitgevoerd, voornamelijk wanneer vreemde
lichamen, zooals zandkorrels, houtsplintertjes e.d. in de wonde achterblijven,
hetgeen uit den aard der zaak zooveel mogelijk moet worden vermeden. Een
andere factor van overwegend belang is de nabehandeling dezer wonden.
Absolute immobilisatie van het gewonde lid is conditio sine qua non voor
het bereiken van een behoorlijk resultaat. Strenge controle en regelmatige
temperatuurmetingen zijn eveneens noodzakelijk, opdat bij het optreden van
ontstekingsverschijnselen, wat ondanks alle denkbare voorzorgen natuurlijk
nooit geheel te voorkomen is, de noodig geoordeelde maatregelen terstond
kunnen worden genomen. De absolute immobilisatie houdt S. voor zoo
gewichtig, dat zij onder alle omstandigheden ten volle gewaarborgd moet
zijn. Zij moet door het uitschakelen van elke beweging de verschuiving der
weefsellagen ten opzichte van elkaar verhinderen, want daardoor worden de
bacteriën, die ondanks alle voorzorgen als regel in de wonde achterblijven
in de omgeving der wonde gemasseerd. Dit is de reden waarom hij, evenals
bij beenbreuken bij de op bovenomschreven wijze voorbehandelde wonden
het proximale en distale gewricht geïmmobiliseerd wil zien.
De resultaten dezer behandeling zijn natuurlijk des te beter naar gelang ze
vroeger plaats heeft. De eerste 6 8 uur zijn het gunstigst. Men moet zich
echter niet al te scrupuleus aan dezen tijd vastklampen, want later zijn, naar
de ervaring heeft geleerd, ook nog zeer behoorlijke resultaten te bereiken.
(In de voorloopige uitgave van ons oorlogsvoorschrift is het beginsel van den
kritieken tijd op grond van deze overwegingen en de als regel buitengewoon
moeilijke omstandigheden, waaronder de gewonden uit de voorste lijn naar
achteren moeten worden getransporteerd, langer (tot 12 uur) genomen. In
artikel 5, sub 3 van hoogergenoemd voorschrift wordt om aan de eischen
betreffende de nabehandeling te voldoen, gerekend op verpleging ter plaatse
van den ingreep gedurende het wondgenezingsproces van 7 tot 14 dagen).
Op grond van zijn beschouwingen komt Brüning tot de conclusie dat de
wondbehandeling door primaire excisie en directe hechting, hoewel de meest
ideale, wel nooit tot „normaalmethode" in een oorlog zal worden, omdat zij
bij grooten gewondentoevoer door het tijdroovende ervan spoedig in de
verdrukking zal geraken. Slechts in uitzonderingsgevallen en gedurende
periodes van relatieve rust zal zij tot haar recht kunnen komen.
The duties of a consultant on Neuro-psychiatry on the Staff of Chief
Surgeon by H. A. SteckelMil. Surgeon 78, 119 (1936).
De wereldoorlog heeft ook in het Amerikaansche leger de groote beteekenis
van psychische en nerveuze stoornissen op overtuigende wijze tot uiting
gebracht. Zoo werden van 1 April 1917 tot 31 December 1919 niet minder dan
97578 Officieren en manschappen met psychische en nerveuse afwijkingen
in hospitaalbehandeling genomen. 41976 daarvan moesten wegens definitieve
ongeschiktheid voor den militairen dienst het leger verlaten. Terwijl in den
aanvang na Amerika's toetreden tot de zaak der Geallieerden het ziektecijfer
zeer klein was en ook in den eersten tijd na aankomst der Amerikaansche
troepen in Frankrijk vrij klein bleef, zag men het in den zomer van het
