1172
Om het vorenstaande te bereiken past Engeland in de eerste plaats zijn
net van luchtsteunpunten z.v.m. aan aan zijn wereldomvattend systeem van
vloot-, kust- en kolenstations, waardoor een wederkeerige ondersteuning
van vloot en luchtmacht mogelijk wordt.
Wat het moederland betreft is het het streven van Engeland om een lucht
macht te scheppen van zoodanige sterkte, dat het luchtevenwicht ten
aanzien van de sterkste vastelands-luchtmacht verzekerd is.
Overigens tracht Engeland het doel te bereiken door:
a. de „overzee" gestationneerde luchtstrijdkrachten der Royal Air Force
en de luchtsteunpunten te versterken, waarbij de samenwerking met de
vloot op den voorgrond staat
b. de luchtstrijdkrachten der Dominions tot technische- en personeele
onafhankelijkheid van het moederland te brengen
c. door de technische ontwikkeling der vliegtuigen te steunen en de
bewegelijkheid der eenheden op te voeren. Deze bewegelijkheid moet tot
een zoodanige hoogte worden gebracht, dat z.n. op elk punt van de
strategische lijn Londen-Singapore snel een quantitatief en qualitatief
overmachtige inzet van luchtstrijdkrachten kan plaats vinden, waardoor
de langzamer vloot en het leger tijd krijgen zich te concentreeren.
Het luchtwapen vervangt de vloot echter niet, beide vullen elkaar aan:
„Beide Werkzeuge britischer Überlegenkeit auf den Weltmeeren und Konti
nenten bilden eine Gemeinschaft höchster militarischer Kraft und Wirkung".
Bij de voorbereiding van de luchtverdediging speelt vooral het Engelsche
luchtverkeersnet met zijn uitgebreide grondorganisatie een groote rol. De
„Imperial Airwaysis in werkelijkheid de strategische wegbereider voor den
inzet en de aanvulling van de R.A.F. Met uitzondering van twee gebieden
(de Atlantische- en de Stille Oceaan) heeft Engeland er voor gezorgd, dat
overal op de wereld luchtsteunpunten op een afstand van hoogstens 1609 km
(1000 mijl) van elkaar verwijderd aanwezig zijn. Het zwakke punt wordt hier
gevormd door de verbinding van het moederland met een der voornaamste
strategische gebieden, Egypte. In deze verbindingslijn bezit Engeland geen
enkel Engelsch luchtsteunpunt. Om dit bezwaar te ondervangen overweegt
men in Engeland dan ook den luchtweg LondenCairo te verleggen langs
de kust van Portugal naar Gibraltar en vandaar over Malta naar Egypte
dus langs den weg van de handelsscheepvaart en de kolenstations. Hiervoor
is noodig, dat over groote vliegbooten wordt beschikt vandaar dan ook
de groote belangstelling, welke in den laatsten tijd voor dit type in Etrgeland
aan den dag wordt gelegd.
Van Egypte loopt een luchtlijn naar Kaapstad welke van belang kan zijn
bij het onderdrukken van opstanden in Afrika en in geval van een kolonialen
oorlog met een andere koloniale mogendheid. In overweging is met het oog
hierop nog een tweede verbinding met Kaapstad van Gibraltar langs Afrika's
West-kust en een verbinding van de Zuid-punt van Afrika over de
Engelsche eilanden in het Z. gedeelte van den Indischen Oceaan (o.a. de
Seychellen eil.) naar Colombo. Deze lijn is wel langer dan de bestaande
van Egypte over Bagdad naar Engelsch-Indië doch hij is in oorlogsgeval
veel minder bedreigd daar de conflicthaarden Oost-Afrika en de Roode Zee
worden vermeden.
Na het moederland vormt Egypte de tweede luchtmachtbasis van het
Imperium. Van hieruit worden Palestina en het mandaatgebied Transjordanië
van de lucht uit beheerscht. Van veel belang is hier ook het luchtsteunpunt
op Cypus gelegen aan het eindpunt van de olieleiding in Haifa waar een
flankstelling t.o.v. het Palestinafront wordt ingenomen. Op het Arabische
schiereiland wordt de hoofdtaak van de vloot verlegd naar de luchtstrijd
krachten is in de Middellandsche Zee de vloot nog het voornaamste weer
machtsorgaan, in de zone tusschen de Middellandsche Zee en Azië vormt
de luchtmacht den beslissenden factor. Vandaar de talrijke detachementen
van de R.A.F. en het groote aantal noodlandingsterreinen in dit gebied.
