65
2. De opleiding te velde der Militair Geneeskundige formaties in het
Zwitsersche leger door Overste Dr. Schitlowsky (Zwitserland).
3. Vergelijkende studie der Geneeskundige Diensten in de verschillende
legers door Kolonel Dr. Leman (België).
4. De physiologische hoogtegrens voor den aviateur door Kolonel Dr. Capek
(Tsjechoslowakye)
5. Eenige opmerkingen over den zieken- en gewondenafvoer bij een divisie
in gevecht in het licht der gedurende den wereldoorlog opgedane erva
ringen door Overste Dr. Capitanovici (Roemenië).
6. De psychiatrie in het militieleger door Kapitein Dr. Sauter (Zwitserland).
7. De paniek als oorlogsphenomeen door Generaal Dr. Ruppert (Polen).
8. De Nederlandsche Roode-Kruis-ambulance in Ethiopië door Dr. Veene-
klaas (Nederland).
9. De Conventie van Genève en de moderne oorlog door Generaal Dr.
Schickelé (Frankrijk).
10. Het ziekentransport per autorail, zijn organisatie en werking door Dr.
Sabrie (Frankrijk).
11. Geneeskundige Dienst en motorisatie door Kolonel Dr. Bouissou
(Frankrijk).
12. De dengue-prophylaxis in het Grieksehe leger door Dr. Demetrios Younis
(Griekenland)
Met ziet, een programma dat in alle opzichten de moeite waard is.
Verder zijn er gedurende het Congres demonstraties gegeven met het
materieel voor gewondentransport, zooals dat thans in verschillende legers
in gebruik is en was er een zoogenaamde „poste de secours" voor gaszieken
in werking te zien. Bijzondere belangstelling werd gedurende -het Congres
aan den dag gelegd voor het brandende probleem van den gewondenafvoer.
Inderdaad zijn de omstandigheden, waaronder deze afvoer heeft te geschieden
door de moderne oorlogsmethoden zoo geheel anders geworden, dat een
meer dan gewoon interesse voor dit vraagstuk verklaarbaar is. De sterk
doorgevoerde motorisatie en mechanisatie, die ongehoord snelle troepen
verplaatsingen mogelijk maken en de frontdiepte van een strijdende troepen
macht tot een veelvoud van vroeger hebben doen toenemen, plaatsen den
gewondenafvoer voor schier onoverkomelijke moeilijkheden. Het is met het
oog op deze moeilijkheden dat de door verschillende sprekers (Schickelé,
Sagrie, Capitanovici, Bouissou) bepleite oplossingen in de aandacht der
Generale Staven worden aanbevolen.
Overigens stond dit Congres in het teeken der Conventie van Genève
en werd met klem de noodzakelijkheid betoogd eener herziening der oorlogs-
wetten. Hulde werd in dit verband gebracht aan Prins Lodewijk II van
Monaco, die indertijd het initiatief nam tot de beweging ter verkrijging van
humanere oorlogsmethoden. Aan het slot der zitting werd te dezen aanzien
een motie aangenomen, die als volgt luidt
„De leden deelnemers aan het 6e Congres van het Office International de
„Documentation de Medicine Militaire, samengekomen te Genève, vestigen,
„doordrongen als ze zijn van het groote gewicht der door de Geneefsche
„Conventie aan de geneeskundige organisatiën te velde gegarandeerde
„onschendbaarheid en in het bewustzijn hunner ontoereikendheid met het
„oog op de geweldige vlucht der moderne oorlogstechniek, de aandacht der
„regeeringen en 'bestaande internationale organisaties op de dringende
„noodzakelijkheid der herziening van de thans van kracht zijnde internatio
nale overeenkomsten en der verdere bewerking, wijziging en aanvulling
„der oorlogswetten nemen in vereeniging met de medisch-juridische com-
„missie nota van de reeds bereikte resultaten
„dragen het Comité op zijn streven onvermoeid voort te zetten in het
„belang der menschheid."
In aansluiting aan dit Congres en overeenkomstig den wensch van de XVe
Internationale Conferentie van het Roode Kruis, die zooals men zich herin-
