telde 70 verdedigingswerken. Hare nadeelen waren de groote
lengte, het feit, dat bij strenge vorst de inundatiën op de Weste
lijke helft en zelfs de Schlei alle waarde als hindernis verloren,
terwijl ten slotte de Schlei, vooral bij de zee, gemakkelijk te over
bruggen was.
Overigens bleef de executie van een eilandenrijk met een regee-
ringszetel op Seeland een moeilijk bedrijf, vooral omdat de
Deensche vloot de zee beheerschte. Daarom was slechts één oor
logsobject aan te wijzen, het Deensche legerweek dit uit naar
de eilanden, dan werd de strategische toestand uiterst moeilijk.
En dat leger moest snel en vernietigend worden verslagen, omdat
anders interventie van Engeland en Frankrijk te duchten was.
Dit eischte dat men eenerzijds het Deensche leger den tijd moest
gunnen om de Dannewerkestelling te bezetten, zoo ver mogelijk
verwijderd dus van de vastelandsbruggehoofden en de eilanden,
anderzijds dat het Bondsexecutieleger overmachtig was en daar
door in staat den vijand in één machtigen slag te vernietigen.
Rekening houdende met de hoogstens in de Dannewerke beschik
bare vijandelijke strijdkrachten stelde, bij eensgezinden uitvoe-
ringswil, de vervulling van deze voorwaarden aan den Bond geen
overmatige eischenmen behoefde slechts de Denen in hun stel
ling te laten komen en hen daarna aan te vallen met een sterk
geëncadreerde macht van 60.000 man, en het doel was bereikt.
De eensgezinde uitvoeringswilDat was nu juist het eenige punt,
waarop Bondshandelingen meestentijds falen
Den 23 November 1863 kwamen in Frankfurt a.M. de militaire
experts van de in de Bondsresolutie van 1 Oct. met de eventueele
executie belaste leden (nl. Oostenrijk, Pruisen, Sachsen en Hanno
ver) bijeen om de uitvoering der operatiën te bespreken. Natuurlijk
werd dit een politiek geharrewar van de eerste orde. Hannover,
dat met Sachsen (elk 6.000 man) Holstein zou binnenrukken om
bij wijze van Bondspolitie de Denen tot de orde te roepen, terwijl
dan na ondervonden verzet de bondsexecutie door den opmarsch
der Oostenrijksche en Pruisische contingenten een feit zou wor
den, wilde namelijk Holstein niet binnenvallen als niet te zelfder
tijd ook de legerafdeelingen der beide grootmachten daartoe
overgingen en hiermede zou van het schoone plan eener Bonds-
politie-actie met een stok achter de deur niets komen en werd
het van huis uit een Bondsexecutie of te wel oorlog.
De 3 overblijvende Bondsleden besloten nu ook de taak van
Hannover op zich te nemen. Na een gansche week confereeren
kwam men tot het volgende plan
1. Omdat Denemarken in korten tijd in Schleswig-Holstein een
macht van 21.000 man kan verzamelen, dient het bondscon-
tingent dat als politiemaatregel Holstein zal binnentrekken
minstens 6.000 man sterk te zijn, terwijl 16.000 man aan de
91
