verbruiksartikelen, kleeding en uitrusting dienen te worden
gesteld.
Een goed georiënteerd en met kennis van zaken geleid dienst
vak, dat elk jaar voor vele miljoenen heeft aan te schaffen, kan
op dit gebied zeer vruchtbaren arbeid verrichten en door een
oordeelkundige inkoop-tactiek den Lande tonnen besparen.
De vaststelling van de algemeene eischen, waaraan de verschil
lende artikelen moeten voldoen, eischt bekendheid met technologie
en warenkennis, terwijl voor het bepalen van bijzondere eischen,
waaraan een bepaalde leverantie moet voldoen, grondige kennis
van plaatselijke toestanden en omstandigheden noodig is alsmede
begrip van de voorwaarden, waaraan uit militair oogpunt moet
worden voldaan.
Uit het bovenstaande blijkt, dat met betrekkingen tot de aan
schaffingen de intendance niet alleen technisch en economisch
behoorlijk moet zijn georiënteerd, doeh dat voortdurend contact
met den troep onmisbaar is en veelvuldig overleg met andere
takken van dienst (Centraal Kantoor voor de Statistiek, Depar
tement van Economische Zaken, Gevangeniswezen, Landbouw-
voorlichtingsdienst e.d.) noodig is. Het contact met den troep
kan plaats hebben bij besprekingen, meerdaagsche oefeningen,
kleedinginspecties, menage-inspecties, enz. Elke gelegenheid moet
worden benut om waar te nemen wat nuttig kan zijn, wat verbe
tering behoeft, wat practischer of eenvoudiger kan worden
geregeld, terwijl eventueel hieruit geboren voorstellen, na zorg
vuldige overweging ter kennis van de Legerleiding kunnen worden
gebracht.
Ten aanzien van de voorzieningen legt de intendance zich der
halve de volgende vraag voor Hoe kunnen binnen de grens der
toegestane begrootingscredieten op de meest economische wijze
de voor het leger noodzakelijke aanschaffingen op verplegings-
gebied worden bewerkstelligd en welke zijn de eischen, waaraan
de aan te schaffen artikelen moeten voldoen om voor de (strij
dende) troepen het meeste rendement op te leveren.
Een bijzondere plaats onder de voorzieningen neemt de zorg
voor de voeding der troepen in. Er is hier echter een belangrijk
verschil met de in oorlogstijd gevolgde werkwijze. De taak der
intendance is in oorlogstijd beëindigd, zoodra de ter beschikking
gestelde levensmiddelen aan den troep (de verplegings-officieren)
zijn overgegeven. De zorg voor de voeding (d.w.z. het verdeelen
der levensmiddelen over de compagnieën, de bereiding en distri
butie van het eten) berust in handen van de troepencommandan
ten. Hoewel deze gedragslijn ook in vredestijd in algemeenen zin
wordt gevolgd, is de werkwijze der intendance hier toch anders.
Behalve sommige voedingsmiddelen, welke zij in haar magazijnen
voorradig heeft (rijst, conserven), verzorgt zij de totstandkoming
298
