van plaatselijke leveringsovereenkomsten voor de voornaamste
levensmiddelen (de z.g. groote vivres). Overigens laat zij de
aanschaffing van het verder benoodigde over aan de troepen
commandanten (menagecontract, vrije inkoop). Wel stelt zij de
grenzen vast, waarbinnen de kosten der voeding moeten blijven.
Deze grenzen houden verband met de hoeveelheden voedingsmid
delen (d.w.z. hun calorische waarde), welke volgens de moderne
voedingsleer voor de instandhouding van het onder militaire
omstandigheden werkende individu noodig zijn. Op grond van
deze hoeveelheden en de aanschaffingsprijzen worden de voeding-
gelden voor elk garnizoen nauwkeurig bepaald, zoodat men ervan
verzekerd is, dat ondanks plaatselijke verschillen in te betalen
prijzen de voedingswaarde der te verstrekken voeding land-
aardsgewijs over de geheele lijn ongeveer hetzelfde is.
Ook op het menagebeheer zelf wordt (zij het ook namens den
Divisie-, Gewestelijk- of Regimentscommandant) door de inten
dance toezicht uitgeoefend. Dit heeft o.m. ten doel zorg te dragen,
dat de hoedanigheid der door de verschillende menages verstrekte
voeding over de geheele lijn ongeveer gelijkwaardig is. De menage
expert heeft derhalve tot taak groote verschillen in den aard der
aan militairen van een zelfden landaard verstrekte voeding te
nivelleeren. Daarnaast ziet hij toe, dat bijv. bij belangrijke prijs
daling, waardoor de toegestane voedinggelden te ruim zouden
zijn, geen onnoodige overdadige verstrekkingen plaats hebben en
de kwaliteit der voeding binnen de grenzen blijft, welke aan een
eenvoudige, doch goede militaire voeding moeten worden gesteld.
De intendance gaat hier dus verder dan het zuiver beschikbaar
stellen van levensmiddelen en bemoeit zich ook met het menage-
beheer, echter met de bedoeling eenheid te brengen en te behouden
in den aard der verstrekte voeding en om onnoodig financiëel
nadeel voor den Lande te voorkomen.
Ad. d. Materieel beheer).
Evenals in oorlogstijd het beheer van het materieel door de
dienstleiding in de hand moet worden gehouden ter wille van een
zoo rendabel mogelijk gebruik van het beschikbare, zoo moet in
vredestijd het materieele beheer volgens vaste lijn worden
gevoerd terwille van 's Lands financieel belang. Elke aan het
materieel besteede onnoodige uitgave is weggegooid geld. Daar
dit materieel over den geheelen archipel is verspreid, zijn binden
de voorschriften onmisbaar om controle daarop mogelijk te
maken. Dat er met dit materieel niet al te zachtzinnig wordt
omgesprongen, zal wel door niemand worden ontkend. Het mili
taire bedrijf maakt een voorzichtige behandeling veelal onmoge
lijk, doch ook hier dient aan onnoodig ruwe en onoordeelkundige
behandeling paal en perk te worden gesteld. De grens van het
299
