op 6 a 8 weken respijt als men Frankrijk zou aanvallen. Het
Fransche leger was het sterkste Duitsche en Fransche legers
waren het best op den oorlog voorbereid en omdat het in stand
houden van dergelijke groote legers geld kost, was tusschen hen
ook een snelle beslissing te wachten verliep die voor Duitschland
gunstig, dan zou Oostenrijk vanzelf wel van inmenging afzien.
Daarom oordeelde hij defensief tegen Oostenrijk, waarvoor
de I, II en VI A.K. te bestemmen; tegen Frankrijk, dat hoog
stens 300.000 man aan de grens zal kunnen vereenigen, blijven
dan de 10 overige Noordduitsche legerkorpsen beschikbaar
(330.000 man), eventueel nog versterkt door de Zuidduitsche
contingenten (70.000 man).
Het waarschijnlijkst scheen, dat Frankrijk zijn legers zou ver
zamelen in de lijn Strasbourg Metz, om vandaar tegen de
Main op te rukken en aldus Noord en Zuid Duitschland van
elkaar te scheiden. Een concentratie van alle Duitsche korpsen
ten Z. van de Moezel in de Beiersche Pfalz (tegenwoordig Rijn
palts) zou hiertegen het geëigende middel zijn.
Een punt van ernstige overweging was nog, of men met het
oog op de groote oorlogsgereedheid van de Fransche vredescontin-
356
