■de heuvelstelling bij Wörth aftrokken. Hij meende door een ge welddadige verkenning met een bataljon, gesteund door de artil lerie der voorposten, daaromtrent zekerheid te verkrijgenwat al dra leidde tot een levendig gevecht. Te 8.00 beval de C. van het V A.K. uitdrukkelijk om het gevecht te staken, omdat voor dezen dag geen algemeene aanval was bevolen. Von Monbary had echter door zijn eigenwijsheid stormen ontketend spoedig ontbrandde ook een vuurgevecht bij het II B A.K., terwijl kort daarop ook de 21 div. XI A.K., die bij Wörth hoorde vuren, in gevecht kwam. Dit alles dus geheel tegen de bevelen in; ook een bevel van den Kroonprins-legercommandant om den strijd af te breken had geen succes. Steeds nieuwe troepen gingen in gevechtde slag bij Wörth. Dat de gevechtsomstandigheden bij een dergelijk gevecht, dat niet bevolen is, waarbij herhaaldelijk de order wordt gegeven om den strijd te staken, en dat dus uit den aard der zaak slecht geleid wordt, hoogst ongunstig moeten zijn., ligt voor de hand. Te 17.00 was de strijd ten gunste der Duitschers beslistzij verloren ruim 10.000 man, de Franschen 21.000 man Een groote overwinning dus, ik herhaalniet bedoeld door Von Moltke, noch door den Kroonprins maar toch wel in de lijn der operatiën zooals het Gr.Hd.Kw. zich die voorstelde, dat immers het Ille leger in den Elzasz voorwaarts wilde brengen en daartoe de Ie en He legers de pas deed markeeren. Geheel anders staat het met Spicheren, óók een ontmoetings gevecht, eveneens op den 6 Augustus, evenmin van huis uit bedoeld, zelfs niet gewenscht, en bovendien in flagranten strijd met de bevelen en de plannen van het Gr. Hd. Kw. Hier was vooral generaal Von Steinmetz de schuldige. Op het bevel van 3 Aug., dat ik hierboven weergaf, was de generaal al dadelijk in verzet gekomen, omdat hij zijn leger achterwaarts moest brengen en meer naar het zuidenaldus kwamen zijn troepen dichter aangesloten aan het lie leger, maar verder van den vijand af. En de „Löwe von Nachod" had zich zelf het privilege toegekend om evenals in 1866 den vijand de eerste slagen toe te brengen. Hij telegrafeerde derhalve aan Von Moltke, dat hij zijn korpsen bij Tholey had verzameld op 's Konings bevel maar dat met tegenzin had gedaan, omdat hij de strategische gedachte niet begreep. Het telegram was „be trekkelijk" beleefd gesteld, al oefende hij critiek uit op 's Konings bevel en gaf hij betere plannen in overweging en suggereerde hij bedoelingen van het He leger, welke onjuist waren. Von Moltke antwoordde in zijn verheven rust met een telegram: b Wij achten dit een voor een voorpostencommandant weinig aanbeve lenswaardig initiatief 365

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1937 | | pagina 19