Voor een ieder die lezen kan en begrijpen wil was dit duidelijk.
Niet echter voor den genreaal Von Steinmetz, die als antwoord
een langen brief schreef aan Von Moltke, met verduidelijking
van zijn eigen opvatting en de mededeeling, dat hij de gegeven
bevelen„bij Tholey blijven en den genoemden weg vrij maken"
niet had opgevolgd Den zelfden dag werd Spicheren geslagen,
welk gevecht bij wat meer activiteit van Frossard en Bazaine
een debacle voor de Duitschers zou zijn geworden door de eenige
schuld van generaal Von Steinmetz
Gaat men nu de geheele correspondentie nog eens na, dan blijkt
■dat Von Steinmetz' prikkelbaarheid moet worden toegeschreven,
behalve aan jaloerschheid en kleingeestigheid, aan wat ik reeds
noemde „strategische lafheid". Hij begreep de groote lijnen van
zulke omvangrijke operatiën niet, was gewend aan korte stellige
bevelen, die hij dan precies naar den letter met energie en over
leg uitvoerde. Maar, zich indenken in de wijde gedachten van
een directive van Von Moltke, dat ging zijn inzicht te boven.
Derhalve zijn klachten over onvoldoend duidelijke plannen, zijn
geprikkelden toon, zijn boosheid en ongehoorzaamheidbij Gra-
velotte zou het nog veel erger worden.
Dus ondanks het uitdrukkelijke bevel om bij Tholey te blijven,
rukte Von Steinmetz naar de Saar op, waarbij zijn marschlijnen,
die van het lie leger aan de rivier kruisten. Den 6 Aug. stond
het VII A.K. met de voorposten NW. van Saarbrücken, het VIII
A.K. meer links.
Van het He leger zou het III A.K. dezen dag met zijn voorhoede
Saarbrücken bereiken, terwijl de tot dit leger behoorende 5 Cav.
div. ter verkenning tegen de hoogten van Spicheren was vooruit
gegaan de hoofdmacht van het He leger was nog ver achter en
zou den 6en zeker niet in een gevecht hebben kunnen ingrijpen.
De 14 div.-VII A.K. van het Ie leger bereikte Saarbrücken
tusschen 12.00 en 13.00, en even weinig gedisciplineerd als de
legercommandant ging generaal Von Kameke maar dadelijk
over tot den aanval op de hoogten van Spicheren ten zuiden
van de rivier (op dit tijdstip hadden deze troepen op bevel des
Konings moeten staan bij Tholey, 35 km meer naar het Noorden).
De Spicherer hoogten vormden een sterke stelling, welke echter
dezen dag juist door het Fransche 2 C.A. (drie inf. divn. en een
cav.div.) werd ontruimd. Op het bericht van de nadering der
Pruisische troepen onderbrak Frossard zijn aftocht en maakte
hij weer front, waarbij ter opname bij een eventueelen terugtocht
een divisie van het 3 C.A. steun zou verleenen. Von Kameke's
divisie kreeg het al dadelijk hard te verduren en stond te 15.00
met alles ingezet in een heet gevecht. De eerste steun kwam van
de 16 div.-VIII A.K., die druppelsgewijze op het gevechtsveld
aankwam, terwijl ten slotte ook de 5 div.-III A.K. van het He
leger steunde en op het laatst nog de 13 div.-VII A.K. In den
36 7
