427
Veel mu. is van meer belang dan veel geschutvooral in den bewegings
oorlog zijn in elke fase een juiste „munitie-tactiek" en een verzekerde aan
vulling van het hoogste belang.
Mj. Lattmann (M.W. 33. Infanterie und Artillerie) is van meening, dat
gepantserde eenheden, evenals reserves, slechts één maal kunnen worden
ingezet zoodat de art. ook in de naaste toekomst het middel voor den aan
voerder is, om zijn wil tot uiting te brengen.
Naast de doelen, welke de art. op last van den laagsten aanvoerder, den
div.cdt. heeft te bestrijden en welke het optreden van de inf. slechts indirect
beïnvloeden, dient zij ook de weerstanden te breken, welke rechtstreeks
invloed uitoefenen op het optreden van de inf. In het feit, dat de voor de
hand liggende oplossing, zoowel den div.cdt. als den lageren cdtn. organiek
de beschikking te geven over art., niet alleen uit een oogpunt van economisch
gebruik der middelen theoretisch onaanvaardbaar is en ook practisch, daar
de div.cdt. in oogenblikken van crises steeds alle beschikbare middelen op
het gevaarlijkste punt zal inzetten en derhalve ook de t.b.v. lagere cdtn.
staande art,, ziet S. een der oorzaken van het falen van de samenwerking
inf.-art. Merkwaardig is zijn uitlating, dat afd.- en bij .cdtn., die bezig zijn
met de verleening van naar hun inzichten momenteel onontbeerlijken recht-
streekschen steun aan de inf., de plicht hebben desnoods tegen de bevelen
van den div.cdt. te handelen, indien de opvolging daarvan verdere steun-
verleening onmogelijk zou maken, niettegenstaande gelijk S. toegeeft
de reden van de opdracht van den div.cdt. uiteraard niet bekend zal zijn!
Uit het Rapport au Ministre, voorkomende in de uitgave 1936 (druk 1937)
van de Instruction sur l'emploi tactique des Grandes Unites blijkt, dat de
naam tir d'appui direct is gewijzigd in tir de soutien immédiat, daar de
oude benaming veelvuldig de onjuiste meer.ing deed postvatten, dat grou-
pements d'appui direct slechts tirs d'appui direct zouden mogen afgeven,
terwijl deze groupements ten rechte alle vuren moeten uitvoeren, welke
door de gesteunde troepeneenheid of de gevechtsleiding worden opgedragen.
De tactische vuursoorten en groepeeringen worden behandeld in de ptn.
235 t/m 237 en 398 t/m 402 van het voorschrift. Uit pt. 401 blijkt, dat de
tirs de protection niet anders zijn dan een verlengstuk van de tirs de soutien
immédiat, terwijl de ptn. 236 en 237 aangeven, dat de genoemde vuren
niet alleen ten behoeve van de inf. doch ook ter bescherming van eventueel
haar steunende vewn. worden afgegeven.
S amenw erking infanterie - artillerie
M.W. 28 bevat een overzicht van een in de Riv. de Fanteria verschenen
artikel over de samenwerking. Op moreele gronden en blijkbaar zonder de
practische moeilijkheden aan te voelen, ziet de It. S. de ideaaloplossing
voor de toekomst in een all-round officier. Wat de materieele zijde van
het vraagstuk betreft, dient de div.art. het aanvalsterrein in te kooien door
vuur op de flanken, de voorzijde en aanvankelijk ook op de achterzijde van
het aanvalsterrein, waar het tijdens het door de inf. doorschrijden van de
laatste paar honderd meter wordt vervangen door steun van vewn. Der
halve geen samenwerking inf.-art. meer, doch de nog moeilijkere coördinatie
van inf., art. en vewn.
De aan het vorengenoemde denkbeeld omtrent een all-round officier ten
grondslag liggende gedachte, dat het wapenonderscheid dient te vervallen,
is terug te vinden in het betoog van Frontkritikus in Über das Zusammen-
wirken voor Infanterie und Artillerie (D.W. Jan. en Feb.). Het inf.geschut
en het gs. voor onmiddellijken steun hooren volgens S. thuis in de gele
deren van de inf., die deze wapens ook moet bedienen niet de wapensoort
bepaalt, tot welk wapen de bediening behoort, maar het troepenverband
waarin zij strijdt. Zoo zal er op den duur steeds minder materieel zijn, dat
speciaal en alleen tot een bepaald wapen behoort. Ook de gepantserde strijd-
