een bufferstaat blijven, doch Kaboel en Kandahar mogen niet
meer onder één vorst staan in het O. neemt Engeland bezit van
de grenspassen, terwijl Perzië onder zekere voorwaarden de vrije
hand krijgt in Heratin Kandahar blijft een bezetting gelegerd,
in Kaboel slechts totdat alle weerstand is gebroken.
In Maart 1880 heeft een hergroepeering van de troepen in N. O.
Afghanistan plaats naast een commando over de verbindings
lijnen, wordt de Cabul Field Force ingesteld met een sterkte van
ongeveer 11500 man. De onderkoning grijpt nogmaals in in de
operaties van de Kandahar colonne en gelast Stewart, Ghasni te
veroveren en verband op te nemen met Roberts. Dank zij de door
Roberts verleende hulp, slaagt Stewart er in, Kaboel te bereiken,
waar hij, ouder zijnde dan Roberts, het commando op zich neemt.
Intusschen is het gelukt, candidaten te vinden voor de tronen
te Kandahar en KaboelSjer Ali en Abdoel Rachman, twee
hoofden van aanzien. Laatstgenoemde, wel wetende wat hem te
wachten staat, wanneer de Engelschen uitvoering geven aan hun
voornemen, Kaboel uiteindelijk te ontruimen, stemt eerst toe na
lang aarzelen en nadat hem verderen steun in den vorm van een
subsidie is toegezegd. En daarmede beginnen de moeilijkheden
Terwijl in het N. wordt besloten, de ontruiming van Kaboel in
te zetten op 11 Augustus, trekt de broer van Jakoeb Khan, Ayoeb
Khan, die zich beschouwt als de rechtmatige eigenaar van den
troon, van Herat op in Z.O. richting. Een divisie van de Kandahar
colonne wordt hem tegemoet gezondenSjer Ali verleent steun,
doch zoodra zijn troepen vernemen, dat Ayoeb Khan reeds dicht
is genaderd, slaan zij op 15 Juli aan het muiten en deserteeren
met medenemen van hun wapenen en munitie. De Engelschen
weten de kanonnen terug te brengen. Den 27en levert Ayoeb Khan
slag tegen een der brigades van de op hem afgezonden divisie
de brigade wordt vrijwel vernietigd, de resteerende troepen van
de Kandahar colonne trekken terug op de citadel van die stad.
De toestand in het Z. is dus kritiek gewordenzoowel Stewart
als Roberts zijn van meening, dat z.s.m. hulp moet worden geboden,
hetgeen slechts van Kaboel uit kan geschieden, daar O. van
Kandahar te Quetta of nog meer in het achterland geen
reserves aanwezig zijn. Roberts, die het reeds lang moe is, na
aanvankelijk bevelhebber te zijn geweest, thans een ondergeschikte
positie te moeten innemen, biedt aan, met 10.000 man naar het Z.
te marcheeren. Daar hij voorts zeer goed beseft, welken indruk de
op 11 Augustus te beginnen ontruiming van Kaboel zal maken op
de bevolking en wat daarvan voor hem de gevolgen zullen zijn,
indien hij te zelf der tijd of later vertrekt, bereidt de expeditie
zoo tijdig voor, dat hij, wanneer de regeering op 4 Augustus de
opdracht tot het zenden van troepen geeft, in staat is, reeds op
8 Augustus af te marcheeren. Alle verbindingen worden nu losge-
474
