Elke twijfel was nu opgehevengeheel Tairah verkeerde in
opstand. Om dezen neder te slaan werden uit het achterland
troepen aangevoerd. Dit nam veel tijd in beslag daar men den
treindienst nog moest organiseeren en de benoodigde draagdieren
in geheel Indië diende bijeen te zoeken. Het eenige voordeel, dat
hier tegenover stond was, dat de colonne welke ten N.W. van
Pesjawar had geopereerd, aan de Tairahexpeditie kon deelnemen.
De eigenlijke expeditie werd uitgevoerd door een troepenmacht
van 2 divisies 18.000 man), welke onder commando stonden
van gnl. Lockhart en, na concentratie in de omgeving van Sji-
noari 20 km O. van Thai en Z. van den Samanarug') op 18
October den opmarsch aanvingen. Behalve de genoemde 2 divisies
waren nog ingedeeld:
de Pesjawarcolonne, sterk 4500 man, welke slechts tot taak
had, de Baravallei ten W. van Pesjawar af te sluiten
de reeds genoemde troepen in de Koeramvallei ter sterkte van
2600 man
5000 man op de verbinding Sjinoari Kohat Koesjalgar
een reservebrigade van 3200 man te Rawalpindi.
In totaal bedroeg de sterkte dus ruim 33.000 man. Daarbij kwa
men echter nog 18.000 geleiders en bij den trein 34.000 muil
dieren, 16.000 kameelen en 10.000 ossen, benevens voor den dienst
op de verbindingslijn 13.000 kameelen en 12.000 ossen.
Gnl. Lockhart bevond zich in een geenszins benijdenswaardige
positie. In de eerste plaats was hij zoo kort tevoren uit Engeland
aangekomen, dat hij hoogstwaarschijnlijk geen deel heeft gehad
aan het opmaken van het operatieplan waarop achteraf en
ten rechte heel wat critiek is uitgeoefend. Vast staat in elk
geval, dat de samenstelling van .de troepenmacht en van de
staven, ja, zelfs van zijn eigen staf, niet door hem is geregeld.
Wij zien dan ook, dat hij nog in het begin van de operatiën
een deel van de overdreven ruim opgezette staven, welke boven
dien in zoodanig aantal aanwezig waren, dat zij soms meer kwaad
stichtten dan nut, terugzond. Voorts achtte men het met het oog
op de verpleging noodzakelijk, in een enkele colonne op te ruk
ken, zoodat was te verwachten, dat de Afridi's en Oraksais hun
geliefkoosde en den Engelschen uit voorafgaande krijgsverrich
tingen toch niet onbekende tactiek van terugtrekken voor eiken
frontaanval met succes zouden toepassen, hetgeen inderdaad het
geval is geweest. Reeds eerder hebben wij aangegeven, dat de
stammen slechts tot onderwerping zijn te brengen door hen
gelijktijdig in front en in den rug aan te vallen de operatiën,
welke in September in het gebied ten N.W. van Pesjawar
waren uitgevoerd, hadden dit nog geen maand tevoren aange
toond Het zou dan ook alleen reeds om deze reden alle aanbe
veling hebben verdiend, gelijktijdig van Sjinoari en van Pesjawar
578
