zijn ze gemakkelijk als hysterisch te herkennen. Bij hemianaes-
thesie blijft de pisbuismonding steeds pijnlijk bij prikken aan
beide zijden, wat bij een organische gevoelsstoornis natuurlijk
uitgesloten is.
Bij de differentiaal-diagnose van de lichamelijke stoornissen van
psychischen aard, moet niet alleen rekening gehouden worden
met organische ziekten, maar bovendien moeten simulatie en ag
gravatie worden uitgesloten. De g'roote fout van de meeste leeken,
die hysterie gelijk stellen met aanstellerij en simulatie, moet
door ons worden vermeden. De hystericus is geen simulant, en
hij zal zich ook heel anders gedragen. De simulant zal weinig
meewerking betoonen bij het onderzoek, de hystericus daarentegen
wordt graag onderzocht. De simulant zal zijn wantrouwen
tegenover den medicus moeilijk heelemaal kunnen verbergen.
Tijdens het onderzoek zal hij uit zijn humeur raken, op zijn
gemak is hij in geen geval. Een nauwkeurige, liefst ongemerkte
observatie van het gelaat en de houding van den patiënt, van kleine
symptoomhandelingen, is één van de belangrijkste onderdeelen
van het onderzoek. Hierbij moeten we er aan denken, dat de
simulant van zijn kant het gezicht van den dokter zal observeeren,
en zijn waakzaamheid zal verscherpen, zoo gauw hij lont ruikt.
Bij de anamnese zal de weinig ontwikkelde simulant, die slecht
op de hoogte is van de mogelijke ziekteverschijnselen, bang zijn
zijn mond voorbij te praten. Hij zal zoo weinig mogelijk informaties
geven. De intellectueel daarentegen zal een plausibel verhaal
voordragen, en aldoor laten uitkomen, dat hij zijn uiterste best
doet om den dokter zooveel mogelijk terwille te zijn. Typeerend
voor simulatie is de overdrijving. De pijn is ondragelijk, hij
trekt er een gezicht bij, alsof hij bijna dood gaat, de hand is
totaal verlamd, kan niet de minste beweging uitvoeren, enz. Zulke
ernstige verschijnselen zijn echter moeilijk vol te houden, en
verraden zich gauw door een of andere tegenstrijdigheid. Bijvoor
beeld de man met de ondragelijke pijnen zit smakelijk te eten.
Zeer verdacht is ook het onveranderlijke karakter van de pijn.
Eiken dag is de pijn precies even erg. De therapie heeft totaal
geen uitwerking. De localisatie van de pijn is meestal slecht,
vooral als de patiënt 't niet zien kan. Gesimuleerde motorische
stoornissen kunnen zich verraden tijdens het uitkleeden, bij loopen
en bij de aandacht afleidende handelingen. Het spreekt vanzelf,
dat hierbij de patiënt niet merken mag, dat hij geobserveerd wordt.
Hij mag trouwens nooit iets van wantrouwen merken. Ten slotte
is de houding van zijn kameraden tegenover hem van belang.
Deze toch zullen hem meestal door hebben, en al verraden ze
hem niet, het feit, dat ze 'tland aan hem hebben, geeft
te denken.
De ■psychische stoornissen bij hysterie kunnen het karakter aan
nemen van een delirium acutum.
614
