635 niet bevuurd kunnen worden terwijl tenslotte van den totalen vuurtijd nog de tijd dient te worden afgetrokken, welke verloopt tusschen het oogenblik waarop de bommen worden afgeworpen op het object en het moment waarop dit theoretisch wordt overgevlogen. Ook de beredeneering van het per bij. in te deelen aantal stukken is weinig overtuigend wel geeft S. aan, dat een bij. uit minstens 2 stun, moet bestaan daar het licht kan voorkomen, dat een vuurmond uitvalt, doch overigens zou alleen de omstandigheid, dat de vuurleidingstoestellen duur zijn en bediend moeten worden door specialisten, pleiten voor de indeeling van 4 stun. Wij meenen, dat in dit opzicht ook het vereischte vuurvolume een woordje meespreekt, te meer daar S. er in zijn becijfering van uit ging, dat de bijn. reeds op de groote schootsafstanden voldoende werking hebben. Tenslotte geeft hij, zonder de mogelijkheid daarvan aan een beschouwing te onderwerpen, weer, dat de luchtvdd. in de eerste plaats gebaseerd dint te zijn op het gebruik van vlgn. terwijl Id.gs. eerst in de tweede plaats komt. Juist is ongetwijfeld de opmerking, dat men zich niet door de lagere aanschaffingskosten dient te laten verleiden, alleen dan wel eerst alleen lt.gs. aan te schaffen daar dit een geheel andere taak heeft dan het middelbare en zware. De nadeelen, welke kleven aan de nog door gnl. Rieder voorgestane wijze van opstelling van de ld.art. worden door Mj. Mc. Catty duidelijk uiteengezet in Gun Defence against bombardement attack (C.A.J. Mrt./April). De afstand van het doel tot het punt, waarop de bommen worden afgeworpen, is afhankelijk van vlieghoogte, windkracht en -snelheid en de vliegsnelheid, terwijl vóór het bereiken van dat punt gedurende eenigen tijd een vaste koers dient te worden gevlogen. Deze tijd hangt af van de geoefendheid van het personeel en is volgens S. op max. 45" te stellen dit is de kwetsbare periode, gedurende welke de juiste vuurgegevens voor het doel moeten worden bepaald en dit dient te worden getroffen Hoe vallen de vlgn. aan Nog in 1936 bleek, dat voor het met 90 trefkans verkrijgen van 1' treffer op een doel van 180 X 450 m op een vlieghoogte van 5 km. 54 bommen van 150 kg moesten worden afgeworpen, zoodat men vrijwel steeds zal moeten rekenen op den inzet van meer of minder groote verbanden, welker wijze van optreden wordt bepaald door de afmetingen van het doel en de opstelling van de ld.art. Is het doel a.h.w. een punt (brug, magazijn, kustbij.), dan zullen de vlgn. zoo laag mogelijk en, ter afweer van jachtvlgn., aanvankelijk in verband vliegen om daarna een serie individueele aanvallen uit te voeren. Dit is voor de ld.art. eenerzijds een voordeel, doch men dient rekening te houden met het uitvallen van stun, of bijn. tengevolge van oververhitting indien de aanvallen lang worden voortgezet. Heeft het doel een bepaalde opp. (fabrieken, opslagplaatsen), dan zullen de aanvallers trachten de kwets baarheid van de verbanden te verminderen door te vliegen langs de lijnen van minsten weerstand, door gelijktijdig uit verschillende richtingen en (of) hoogten aan te vallen, dan wel den aanval eerst op het laatste moment in te zetten. De bestrijding wordt nu al veel moeilijker. Heeft het doel tenslotte een onbepaald opp. (steden, gebied achter voorste lijn), dan is nauwkeurig richten niet meer noodig, waardoor het vliegen van een vasten koers vervalt en dus de ld.art. niet meer nauwkeurig kan richten. Bij de opstelling van de bijn. dient met e.e.a. nauwkeurig rekening te worden gehouden, hetgeen volgens S. bij de gebruikelijke methode niet het geval is. Hij pro pageert derhalve een nieuwe wijze waarbij de bijn. worden teruggetrokken naar den buitenomtrek van het te beschermen object, hetgeen mede als voordeel heeft, dat zij tegen aanvallen van laagvliegende vlgn. worden beschermd door de t.a.v. het object voor deze taak bestemde ld.mitm., welker aantal zoodoende kan worden beperkt. Er rekening mede houdende, dat de uitwerking van het geschut op de max. dracht evenmin als bij de andere art. voldoende is, betoogt schr. het voordeel van zijn methode aan de hand van een tweetal, hieronder overgenomen figuren. Hierin bedraagt de door snede van het object 1 mijl en ligt de afwerplijn bij een vlieghoogte van 15.000 voet en een vliegsnelheid van 180 mijl/u (zoodat het vliegtuig per

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1937 | | pagina 85