729 waarom de inf. niet volgt, dan spoedt hij zich naar de infanterie om inlich tingen in te winnen bij een der eie.- of sie.cdtn. 5. Na op grond van deze inlichtingen den weerstand te hebben vast gesteld, geeft hij aan de sie. van het betrokken vak, dan wel aan het 2e echelon opdracht aan te vallen. 6. Bevindt genoemde weerstand zich in een nevenvak, dan zendt hij hieromtrent een radiobericht aan den bat.cdt., die dit aan den betrokken cie.cdt. doorgeeft, dan wel een reserve tegen den gemelden weerstand doet optreden. Ook is het mogelijk dat eerstgenoemde cie.cdt. het radio bericht dadelijk aan den neven cie.cdt. zendt. Het zwakke punt van S's betoog is het teruggaan van den cie.cdt. om inlichtingen in te winnen. Daartoe mag deze cdt. niet aarzelen „a courir le risque d'ouvrir vers l'arrière la porte de tourelle ou même a sortir de son char, pour saisir rapidement le chiffon de papier qui lui permettra peut-être de sauver la vie de ses camerades de combat". S. erkent dat hieraan bezwaren zijn verbonden, maar brengt naar voren dat de cie.cdt. beter naar achter kan gaan dan de reeds in contact zijnde vewn. der sien. Hij is vrijer in zijn bewegingen en zal ook in andere gevallen van elke gelegenheid gebruik moeten maken om met de inf. het contact op te nemen. Het Duitsche infanterie-kanon (mijnenwerper). Een artikel over vorenvermeld onderwerp uit het M.W. 1937 nr. 29 wordt besproken in de Revue d'infanterie van Mei 1937. Het tactische gebruik komt vrijwel overeen met dat van onze mortieren. De voornaamste punten willen we even herhalen het inf.kanon moet niet een deel van de taak, welke normaal aan de artillerie ten doel valt, overnemen, maar het vervult die opdrachten, welke de art. niet, niet vlug genoeg of niet met voldoende veiligheid kan uitvoeren in verband met de moeilijke munitieaanvulling moet het inf. kanon slechts vuren op doelen, welke nauwkeurig zijn verkend en welke een hinderpaal voor het voorwaarts gaan van de inf. vormen het terrein dwingt er dikwijls toe, de sien. (2 stukken) onder de bevelen van de bat. cdtn. te stellenbij uitzonderling onder de bevelen van een cie.cdt. Bestrijding van tanks door vliegtuigen. Aan de hand van het artikel „L'aviation de bombardement" van M. Camille Rougeron bespreekt luit.kol. Emile Mayer in de Revue Militaire Suisse van Mei 1937 bovenvermeld onderwerp. Zooals uit het volgende blijkt, wordt veel verwacht van de bestrijding van vewn. met vlgn. 1. Anti-tankgeschut (pag.) moet snel verplaatsbaar zijn om tegen ver rassende aanvallen tijdig te kunnen optreden een weinig vertraging kan oorzaak zijn, dat het geen gelegenheid meer krijgt om in te grijpen. Uit dit oogpunt is het van belang het pag. in een vlg. te plaatsen, dat veel sneller is dan gemot.pag. en dank zij die snelheid, geen bescherming en camouflage noodig heeft. 2. Met een kanon van 50 kg in een vlg. krijgt men dezelfde uitwerking als met een gewoon stuk pag. van 350 a 400 kg (M.- Rougeron volstaat met deze bewering en mag m.h.o. op de vereischte geheimhouding, de bewijzen niet overleggen). 3. De projectielen uit vlgn. kunnen vewn. op de zwakste plaatsen treffen. 4. „L'avion est une arme antichar mobile, beaucoup plus mobile que son but". Faalt een aanval, dan kan het vlg. zich terugtrekken en opnieuw aanvallen dit kan verscheidene malen worden herhaald. 5. Het vlg. is geen slaaf van het terrein het kan zich overal bewegen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1937 | | pagina 81