729
waarom de inf. niet volgt, dan spoedt hij zich naar de infanterie om inlich
tingen in te winnen bij een der eie.- of sie.cdtn.
5. Na op grond van deze inlichtingen den weerstand te hebben vast
gesteld, geeft hij aan de sie. van het betrokken vak, dan wel aan het
2e echelon opdracht aan te vallen.
6. Bevindt genoemde weerstand zich in een nevenvak, dan zendt hij
hieromtrent een radiobericht aan den bat.cdt., die dit aan den betrokken
cie.cdt. doorgeeft, dan wel een reserve tegen den gemelden weerstand
doet optreden. Ook is het mogelijk dat eerstgenoemde cie.cdt. het radio
bericht dadelijk aan den neven cie.cdt. zendt.
Het zwakke punt van S's betoog is het teruggaan van den cie.cdt. om
inlichtingen in te winnen. Daartoe mag deze cdt. niet aarzelen „a courir
le risque d'ouvrir vers l'arrière la porte de tourelle ou même a sortir de
son char, pour saisir rapidement le chiffon de papier qui lui permettra
peut-être de sauver la vie de ses camerades de combat". S. erkent dat
hieraan bezwaren zijn verbonden, maar brengt naar voren dat de cie.cdt. beter
naar achter kan gaan dan de reeds in contact zijnde vewn. der sien. Hij
is vrijer in zijn bewegingen en zal ook in andere gevallen van elke
gelegenheid gebruik moeten maken om met de inf. het contact op te nemen.
Het Duitsche infanterie-kanon (mijnenwerper).
Een artikel over vorenvermeld onderwerp uit het M.W. 1937 nr. 29 wordt
besproken in de Revue d'infanterie van Mei 1937. Het tactische gebruik
komt vrijwel overeen met dat van onze mortieren. De voornaamste punten
willen we even herhalen
het inf.kanon moet niet een deel van de taak, welke normaal aan de
artillerie ten doel valt, overnemen, maar het vervult die opdrachten, welke
de art. niet, niet vlug genoeg of niet met voldoende veiligheid kan uitvoeren
in verband met de moeilijke munitieaanvulling moet het inf. kanon
slechts vuren op doelen, welke nauwkeurig zijn verkend en welke een
hinderpaal voor het voorwaarts gaan van de inf. vormen
het terrein dwingt er dikwijls toe, de sien. (2 stukken) onder de
bevelen van de bat. cdtn. te stellenbij uitzonderling onder de bevelen
van een cie.cdt.
Bestrijding van tanks door vliegtuigen.
Aan de hand van het artikel „L'aviation de bombardement" van M.
Camille Rougeron bespreekt luit.kol. Emile Mayer in de Revue Militaire
Suisse van Mei 1937 bovenvermeld onderwerp. Zooals uit het volgende
blijkt, wordt veel verwacht van de bestrijding van vewn. met vlgn.
1. Anti-tankgeschut (pag.) moet snel verplaatsbaar zijn om tegen ver
rassende aanvallen tijdig te kunnen optreden een weinig vertraging kan
oorzaak zijn, dat het geen gelegenheid meer krijgt om in te grijpen. Uit
dit oogpunt is het van belang het pag. in een vlg. te plaatsen, dat veel
sneller is dan gemot.pag. en dank zij die snelheid, geen bescherming en
camouflage noodig heeft.
2. Met een kanon van 50 kg in een vlg. krijgt men dezelfde uitwerking
als met een gewoon stuk pag. van 350 a 400 kg (M.- Rougeron volstaat met
deze bewering en mag m.h.o. op de vereischte geheimhouding, de bewijzen
niet overleggen).
3. De projectielen uit vlgn. kunnen vewn. op de zwakste plaatsen treffen.
4. „L'avion est une arme antichar mobile, beaucoup plus mobile que
son but". Faalt een aanval, dan kan het vlg. zich terugtrekken en opnieuw
aanvallen dit kan verscheidene malen worden herhaald.
5. Het vlg. is geen slaaf van het terrein het kan zich overal bewegen.