Verkenningen zijn zelden uitgevoerd tenzij met afdeelingen, welke in staat konden worden geacht zich te handhaven op toevalligerwijze onbezet gevonden punten, dn welke gevallen feitelijk moeilijk meer van verkenning kan worden gesproken doch eerder van beveiliging. De redenen hiervan zijn, dat, zooals de practijk ook aantoonde, zwakke afdeelingen a.h.w. aanvallen uitlokten, terwijl de door de tegenpartij steevast waar te nemen verkenningen de aandacht vestigden op voorgenomen plannen en zoo de kans op verrassing deden teloorgaan, ja soms zelfs het tegengestelde van het beoogde effect hadden, doordat zij den vijand aanleiding gaven, aanvankelijk niet verdedigde punten alsnog snel te bezetten, waardoor tevens de uitslag van de ver kenningen van hoogst twijfelachtige waarde werd. Men bepaalde er zich vroeger dan ook toe, inlichtingen omtrent het terrein en den vijand te verkrijgen door ondervraging van de bevolking en het gebruik van spionnen. De vliegdienst heeft hierin een door de Engelschen hoog aangeslagen verbetering gebracht v.w.b. het terrein beschikt men thans over ten deele reeds tot kaarten verwerkte luchtfoto's van vrijwel het geheele grensgebied. Bij de bestudeering van den opmarsch der achtereenvolgende expedities valt het op, dat de tactische verrassing evenals de strategische zoo weinig is nagestreefd. Slechts een enkele maal ziet men een colonne, hetzij geheel, hetzij ten deele, den hoofdweg verlaten (colonne Kelly in Tsjitral in 1895), dan wel voor de vermeestering van een der tallooze bergpassen van meet af een omtrekking of omvatting toepassen (verovering van den Peiwar- pas in 1878 tijdens den tweeden Afghaanschen oorlog). Zulks schijnt te moeten worden toegeschreven aan transportmoeilijk heden, hetgeen wijst op onvoldoende mobiliteit, en op een zeer hoog aanslaan van de gevaren, verbonden aan een gescheiden optreden en aan nachtelijke verplaatsingen in onbekend berg- terrein daar, wilde het met de omvatting of omtrekking beoogde effect niet verloren gaan, de betrokken afdeeling zich in den loop van den aan den aanval voorafgaanden nacht diende te verplaat sen (Roberts loste de moeilijkheid in 1878 tot op zekere hoogte op door de omvattende afdeeling zelf aan te voeren, waarmede wel ten duidelijkste wordt aangetoond, waar volgens hem het zwaartepunt lag). Reeds tijdens de periode van den strijd, waarin de verzets partij minder goed bewapend was, werd van den nacht eveneens en zulks zeer veelvuldig gebruik gemaakt voor het uitvoe ren van den aan den aanval op een versterkt punt voorafgaanden opmarsch, waardoor dus op een andere wijze naar verrassing werd gestreefd. Meermalen gebeurde het, dat de troepen het betrokken punt niet of vrijwel niet bezet vonden als gevolg van het feit, dat de verzetspartij den nacht liever op meer comfort 879

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1937 | | pagina 17