965
Inmiddels had het Britsche Bestuur in Cairo telegrafische
instructies van Enver in Konstantinopel aan Fakri Pasja onder
schept, volgens welke IVEedina onverwijld moest worden prijs
gegeven en de troepen teruggevoerd naar Ma'an. Voor de Arabieren
was dit goede tijding, maar in Egypte zag men dat anders in,
omdat daardoor het Turksche Beërsjeba-front (tegenover het
Suezkan.) een geduchte versterking zou krijgen. Egypte verlangde
daarom van de Arabieren, dat zij alles zouden doen om den af-
marsch der Turken uit Medina te beletten, door het onderbreken
van de spoorlijn en een aanval op Fakri's troepen.
Lawrence verdeelde daartoe de spoorbaan tusschen Medina en
Ma'an in 3 groote vakken, waarop door 3 verschillende groepen
zou worden geopereerd zelf ging hij naar Abdoelah om na te
gaan, waarom deze 2 maanden lang werkeloos was gebleven, en
hem aan te sporen om de Turken aan te vallen als zij uit Medina
mochten afmarcheeren.
In dezen tijd werd Lawrence ziek hij leed aan dysenterie,
zoodat een lange tocht per kameel hem wel hoogst ongelegen
kwam.
Toch vertrok hij, vergezeld door een zonderlinge groep strijders:
4 Rifaa-mannen, 1 Joehaina, 1 Syriër, 4 Ageyll-mannen, 1 Moor
en 1 Ateybi, welke vreemde samenvoeging van elkaar zeer vijandig
gezinde stamleden hoogloopende ruzie moest geven, en wat dus
voor den zieken Lawrence de taak verzwaarde. Den vierden
marschdag', terwijl zijn ziekte steeds erger werd, brak de ruzie
echt uit.
Hier volge het verhaal het is niet prettig om te lezen, maar
wel leerzaam
„My followers had been quarrelling all dayand while I was
„lying near the rocks a shot was fired. I paid no attention for there
„were hares and birds in the valleybut a little later Suleiman
„roused me and made me follow him across the valley to an opposite
„bay in the rocks, where one of the Ageyl, a Boreida man, was lying
„stone dead with a bullet through his temples. The shot must have
„been fired from close by because the skin was burnt about one
„wound. The remaining Ageyl were running frantically about and
„when I asked what it was, Ali, their head man, said that Hamed
„the Moor had done the murder. I suspected Suleiman, because of
„the feud between the Atban and Ageyll which had burned up in
„Yenbo and Wejh but Ali assured me that Suleiman had been with
„him three hundred yards further up the valley gathering sticks
„when the shot was fired.
„I sent all out to search for Hamed, and crawled back to the
.„baggage, feeling that it need not have happened this day of all days
„when 1 was in pain.
„As I lay there I heard a rustle, and opened my eyes slowly upon
„Hamed's back as he stooped over his saddle-bags, which lay just
„beyond my rock. I covered him with a pistol and then spoke. He
„had put down his rifle to lift the gear and was at my mercy till
„the others came. We held a court at once and after a while Hamed
„confessed that, he and Salem having had words, he had seen red
