2. DE BRITSCH-INDISCHE N.W. GRENS x)
door
M. D. SCHAAFSMA,
Kapitein der Artillerie.
(Vervolgzie I.M.T. nr. 10).
5. De hulpwapens.
Voor wij dit hoofdstuk besluiten rest ons nog, enkele korte
opmerkingen te maken over de met de hulpwapens opgedane
ervaringen.
a. De cavalerie. Een vluchtige beschouwing van het grens
gebied zou licht tot de conclusie voeren, dat het terrein aldaar
zich niet leent tot gebruik van cavalerie. Niets is echter minder
waar talrijk zijn de gevallen waarin het ruiterwapen het tegen
deel vermocht te bewijzen. Zoo werd de Mohmand-expeditie van
186364 speciaal gekenmerkt door het succesvol optreden van
cavalerieook in 1897 wist zij nabij Malakand en tegen de
Bunerwals belangrijke successen te boeken, zoowel door zelf
standige acties van korten duur in verband met bivakbevei
liging en verpleging moesten de eskadrons voor het invallen van
de duisternis bij de colonnes zijn teruggekeerd als door een
even effectvol optreden tijdens terugtochtsmarschenenkele
malen boekte de cavalerie daarbij het succes, dat de vijand van
verdere vervolging afzag. Het kenmerkende in al deze gevallen
was de groote moreele werking 2) waardoor een kleine troep in
staat was een groote overmacht op de vlucht te drijven. Zoo
joegen na den overval op het bivak te Wana in 1894 een hand
jevol cavaleristen op de weinige tijdens den nachtelijken strijd
binnen het kamp niet gewonde paarden eenige honderdtallen
verzetslieden op de vlucht, dezen onderwijl nog zware verliezen
toebrengende tien jaar later herhaalde hetzelfde wapenfeit zich
vrijwel toen 50 ruiters een 1500 man sterke bende de bergen in
dreef. Weliswaar konden de ruiters daar de vervolging niet
voortzetten, doch een geveinsde terugtocht teneinde den vijand te
b In de noot b op blz. 887 is een fout geslopen bij den staf van de
fus. batn. zullen niet 4 mitrn. zijn ingedeeld doch 4 mrtn.
2) Duidelijk blijkt de vrees van de Pathans voor de cavalerie uit het vol
gende voorval. In 1897 voerden de Mohmands een nachtelijken aanval uit op
een kamp bij Sjabkadr, waarin ook cavalerie was gelegerd. Als gevolg
van dien aanval ontstond in het paardenbivak een geweldige stampei,
waarop de Mohmands, denkende, dat de cavalerie ten aanval ging, schielijk
het hazenpad kozen en zich den geheelen volgenden dag niet meer lieten
zien.
970
