doch het land bleef een Spaansche kolonie tot 1811, in welk jaar
het zijn zelfstandigheid bevocht. Het duurde evenwel tot 1842
voor Paraguay internationale betrekkingen ging aanknoopen met
de nabuurlanden.
Toen het volgend jaar Bolivia de onafhankelijkheid van Para
guay erkende, werd op last van den Boliviaanschen President
op de kaart de grenslijn tusschen beide landen zoodanig getrokken,
dat practisch het geheele noordelijk van de Rio Pilcomayo gelegen
Chacogebied bij Paraguay werd gerekend. Dit was echter meer
naam dan werkelijkheid, want in de practijk werd het Chacogebied
beheerscht door de Chiriguano's, een Indianenstam, die alle blanke
expedities, welke uit noordelijke of zuidelijke richting in het
onherbergzame gebied trachtten door te dringen, verdreven, ter
wijl overigens ook het klimaat het zijne er toe bij droeg om die
expedities te doen mislukken.
Bolivia meende bovendien weinig belang te hebben bij het
daadwerkelijk bezit van dit gebied, daar het voor zijn westelijke
provincies een debouche had naar den Grooten Oceaan, in de toen
nog Boliviaansche haven Antofagasta, terwijl het voor zijn ooste
lijke provinciën meende genoegen te kunnen nemen met den
bovenloop van de Rio Paraguay, waarlangs de afvoer naar den
Atlantischen Oceaan geschieden kon.
Paraguay had evenmin veel belangstelling voor dit ontoegan
kelijke gebied, daar het voor zijn bevolking voldoende vruchtbare
streken had op den O. oever van de Rio Paraguay.
In 1885 brak een oorlog uit tusschen Argentinië, Brazilië en
Uruguay eenerzijds, en Paraguay anderzijds, welke Paraguay
wel is waar ontzaglijke verliezen aan menschenlevens kostte, doch
leidde tot een bevestiging van zijn onafhankelijkheid in 1870.
Van deze Paraguaysche moeilijkheden maakte Bolivia, dat in
middels had ontdekt, dat de bovenloop van de Rio Paraguay slechts
een gedeelte van het jaar bevaarbaar was, gebruik, om zijn grens
met Paraguay in zuidelijke richting te verplaatsende 22ste
breedtegraad werd nu als grenslijn aangenomen, waardoor
Bolivia over een lengte van 300 km over het bevaarbare gedeelte
van de Rio Paraguay beschikte. Het protocol van 1879, waarin
deze grenslijn werd vastgelegd, werd evenwel niet tijdig door de
wederzij dsche parlementen geratificeerdzulks gold evenmin
voor de protocollen van 1887, 1894 en 1907. Beide partijen trachtten
door onderhandelingen de juridische procedure te rekken, teneinde
tijd te winnen voor een daadwerkelijke bezetting van het ge-
wenschte gebied.
Toen Bolivia in een in zijn nadeel verloopen oorlog met Chili
in 1882 genoodzaakt werd zijn eenige kustprovincie Antofagasta
aan den overwinnaar af te staan, en het bovendien in 1903 zijn
noordelijkste, in het Amazonestroomgebied gelegen, grondgebied
aan Brazilië verloor, was er te meer reden voor Paraguay om den
987
