lisatie van alle weerbare mannen van. 1845 jaar ten slotte een
leger van 42.000 man op de been te brengen, gesplitst in drie
legerkorpsen.
Infanterie.
De Boliviaansche infanterie was in hoofdzaak uitgerust met
een Mauserkarabijn, die zoowel in het boschterrein als in de
loopgraven buitengewoon handzaam bleek en goed voldeed. Deze
karabijn was van Tsjechisch maaksel, terwijl verder nog een
kleiner aantal Mausergeweren van Duitsch maaksel werd gebruikt.
De Paraguaysche infanterie was eveneens van Mauserkarabijnen
voorzien, welke hetzelfde kaliber hadden als de Boliviaansche,
en ook dezelfde patronen verschoten. Dit had voor beide partijen
het groote voordeel, dat buitgemaakte karabijnen of patronen
zonder meer konden worden benut door de eigen troepen. De
Paraguaysche karabijnen vielen bij de Bolivianen bovendien bij
zonder in den smaak, daar het materiaal lichter en bovendien
beter bleek te zijn.
Tijdens het verloop van den oorlog werd voorts iedere inf.groep
in het Boliviaansche leger voorzien van een geweermitraïlleur
en van een pistoolmitrailleur, een geheel nieuw wapen, dat in
dezen oorlog zijn bruikbaarheid alleszins heeft bewezen. Bovendien
werden veelal officieren en ordonnansen met zoo'n pistoolmitrail
leur uitgerust. Bij deze pistoolmitrailleurs werden magazijnen
met 32 schoten gebezigdde werkzame dracht kan op 100 m
worden gesteldde bediening bestaat uit 1 man.
Het Paraguaysche leger beschikte slechts over een gering aantal
pistoolmitrn., waarbij ook magazijnen voor 50 patronen werden
gebezigd, die echter minder voldeden door de geringere stevigheid
en de grootere kans op munitieverspilling.
Als lichte mitr. werden door de Bolivianen naast de Madsen-
geweren ook Vickers-Berthier en Brno-geweren gebruiktPara
guay bezigde uitsluitend Madsens. De resultaten waren als volgt
Madsengoed, Brno uitstekend, Vickers-Berthier vrijwel on
bruikbaar. 300500 schoten per mitr. in magazijnen verpakt
bleken voldoende te zijn voor de behoeften, er is dan voldoende
gelegenheid om in de vuur pauzen de magazijnen opnieuw te
vullen.
Het gebruik van handgranaten van minder goede constructie
heeft aan beide zijden nogal wat ongewilde verliezen veroorzaakt;
het beste voldeed een steelhandgranaat van Boliviaansch maaksel.
De Boliviaansche mitrn. waren aanvankelijk Maxims van 1911,
welke in alle opzichten goed voldedende later ingevoerde
990
