Generaal Kundt werd aan den dijk gezet, en vervangen door den tot generaal benoemde Peneranda, die verder, ondanks strub belingen met de regeering, de operatiën tot het einde toe heeft geleid. Bolivia riep opnieuw vier lichtingen onder de wapenen, en vulde de materieele tekorten aan door bestellingen in het buitenland. De eerste phase van den oorlog was hiermede beëindigd in het voordeel van Paraguay, doch niet dan ten koste van zware ver liezen aan dooden en gewonden aan beide zijden, en van nog zwaardere verhezen aan krijgsgevangenen aan Boliviaansche zijde. Voortzetting van de operatiën. De wapenstilstand eindigde 7 Januari 1934, zonder tot een vergelijk te hebben geleid. Wel zond de Volkenbond een enquête commissie, de z.g. „commissie van vijf", die op 20 Febr. aan beide partijen een overeenkomst van 10 artikelen voorlegde, doch ook deze poging faalde, en de oorlog ging rustig voort. Voltooiing van den eersten Boliviaanschen terugtocht. De Bolivianen gingen onder aanhoudende achterhoedegevechten terug op een voorbereide stelling, welke einde Maart bereikt werd. De Paraguayanen trachtten bij dezen terugtocht wederom een Boliviaansche Divisie door omsingeling tot overgave te dwingen, doch ditmaal mislukte de opzet. De rechtervleugel van de Bolivianen was thans aangeleund aan de Rio Pilcomayo, ter hoogte van Linares, terwijl de met het oog op omtrekkingspogingen sterk teruggebogen linkervleugel zich bevond bij Campo Jurado. Dit slechts 40 km breede frontgedeelte was bezet door de in middels gedeeltelijk versterkte resten van het Ie en He Legerkorps, ter dekking van de voorbereiding van een ter hoogte van Ballivian in te richten stelling. De beveiliging van den N.vleugel was opgedragen aan de nieuw opgerichte 9e Inf.Div., opgesteld aan den weg Camacho-Picuiba. De Paraguayanen, die nu moeilijkheden begonnen te onder vinden bij hun aan en afvoer, welke thans plaats had langs de Rio Pilcomayo en verder met autotransporten, volgden slechts lang zaam de terugtrekkende beweging der Bolivianen, waardoor deze gelegenheid kregen hun BallivianStrongest stelling degelijk voor te bereiden, en daarop op het door hen zelf gewilde tijdstip terug te gaan. Bovendien waren ook de Paraguaysche gelederen gedund, zoodat verschillende divisies nog maar een verplegings- sterkte hadden van 2000 man, en de regn.inf. van 500600 man deze laatsten beschikten echter meestal over meer dan 50 mi trailleurs. 999

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1937 | | pagina 49