1129 To defend against air attack some may ask „Why not rely on anti aircraft defence pursuit aviation and antiaircraft guns?" I believe that pursuit aviation is an effective anti-aircraft weapon, but building into it the characteristics which make it effective speed and a high rate of climb reduces its range until it is a weapon of local defense only. It is obviously impracticable to provide sufficient pursuit planes or antiaircraft guns to defend any but the most important areas. There are too many targets avaible to an enemy's long-range bom bardment ever to defend effectively in this manner, and in addition, pursuit interception without the aid of a very elaborate system of antiaircraft warning service is largely a matter of chance. Air attacks cannot be stopped by any means now known. Victory will accrue to the side which can strike the hardest blows and at the same time endure the air attacks of the enemy. England, even with an elaborate warning service for the defense of London and a concentration of vulnerable points much more dense than ours, is reorganizing het Air Force with a considerable preponderance of bombardment over pur suit. The main reliance to defeat an enemy air force must be bom bardment aviation directed against his bases and airplanes on the ground. The direct defense of the coast is the Army's responsibility. In this responsibility, bombardment aviation is a vitally necessary weapon. In some situations it is the only usable one *0So far as the United J) Wij denken hier aan de vrijwel gelijkluidende conclusie uit de rede van Zijne Excellentie Colijn bij de mondelinge behandeling van de defensie- begrooting in de Tweede Kamer Zeeverkenners behooren bij de vloot en de vloot in Nederlandsch-Indië zal, vooral in den aanvang, verspreid moeten optreden. Die vloot heeft te bewaken de toegangen naar de Chineesche zee, heeft te bewaken den toe gang door Straat Makassar, heeft te bewaken het gebied ten oosten van Celebes. Die vloot is dus aanvankelijk verspreid de schepen, maar ook de zeeverkenners, want bij ieder stuk van de vloot moet een deel van die zee verkenners zijn. Maar nu gevoelt men toch wel, dat het daardoor mogelijk moet zijn voor een vijand, zoolang de aanvalsrichting nog niet is onderkend, om op een gegeven oogenblik zich ergens in den Archipel een steunpunt te verschaffen, waartegen op dat oogenblik die verspreid opereerende vloot niets doen kan Daarbij moet men niet vergeten, dat het ook dagen duurt eer die ver spreide deelen van de vloot, die in vergelijking met de vliegtuigen zich slechts zeer langzaam verplaatsen kunnen, zich weer vereenigd hebben. In dien tusschentijd kan een vijandelijke aanvaller de gelegenheid erlangen, op een bepaald punt van een van de eilanden zich een steunpunt te ver zekeren, om vandaar uit verder te ageeren en dan is er maar één middel, zelfs maar één middel denkbaar ik zeg het opzettelijk heel sterk waar door men tegen dien vijand kan optreden en dat is door een massalen aanval van een groote macht van landbommenwerpers, die zich met een grooter snelheid kunnen verplaatsen dan de zeeverkenners, welke bovendien bij de schepen moeten blijven, waartoe zij behooren. Daaromwat er ook met de vloot gebeurt, of er kruisers in zullen blijven of niet, die landbommen werpers moeten altijd aanwezig zijn. Vandaar, dat ik met zooveel overtuiging tot de aanschaffing er van ben overgegaan. Natuurlijk brengt dit mee, dat er ook enkele basisvliegvelden moeten worden opgerichtzonder die heeft men aan die landbommenwerpers niet veel die basisvliegvelden zullen gering in aantal kunnen zijn en op eenigen afstand in het binnenland aan gelegd moeten worden, zoodat ze van de kust uit niet benadeeld kunnen worden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1937 | | pagina 75