Laten wij nu eens de beloften resumeeren (waarbij wij,
Lawrence's opvatting volgend, de laatst gedateerde zullen ver
melden)
Aan de Arabieren den Hen Juni 1918
De Britsche Regeering erkent, voor wat betreft alle gebieden,
welke door de Arabieren zelve worden bevrijd van het Turksche
juk, de algeheele en souvereine onafhankelijkheid der Arabieren
in die gebieden, en zal hen ondersteunen in hunne worsteling om
de vrijheid.
Aan de Joden beloofde de Balfour-declaration van 2 November
1917: de vestiging in Palestina van een Nationaal Tehuis voor het
Joodsche volk. 1)
Aan de Arabieren is dus gezegd ge moogt U als souverein
beschouwen in al het vroegere Turksche gebied dat ge bezet hebt
en aan de Joden: in Palestina krijgt ge Uw Nationaal Tehuis. Nu
staat vast, dat de Arabieren na Damascus in 1918 ook nog Beiroet
en Aleppo hebben bezet, vóór de Britsche troepen, zoodat men
dus moet concludeeren, dat hun de geheele souvereiniteit toekomt
van Aleppo tot de Indische Oceaan het gansche gebied derhalve
dat ook reeds in October 1915 aan hen werd beloofd (zie I.M.T.
1937 Nr. 11, blz. 954).
Een volgende vraag ishoe heeft Engeland ooit in Juni 1918
een dergelijke belofte kunnen doen, waar de Regeering toch wist,
dat die onvereenigbaar zou zijn met het verdeelingsverdrag van
Sykes-Picot (zie I.M.T. 1937, Nr. 11, blz. 955) en met de Balfour
declaration van 1917
Het antwoord daarop is dittoen Engeland in Juni 1918 deze
belofte aflegde, stonden de Arabieren nog vastgebeten om Ma'an
en kon niemand voorzien, dat in November 1918 die zelfde Ara
bieren dank zij Lawrence's energiek handelen in Damascus,
Beiroet en Aleppo zouden zijn vóór de Engelschen
Men heeft dus misgeschat. En dat is, wat nu in het Palestina-
rapport wordt verklaard als „Aanvankelijk dacht men dat deze
beloften met elkaar in overeenstemming zouden zijn te brengen
doch deze indruk was niet gerechtvaardigd."
Dat is nu allemaal goed en welmaar waar de Arabieren
hunnerzijds de gestelde voorwaarden volkomen hebben vervuld,
en goed en bloed in ruime mate hebben gegeven om Arabië van
het Turksche juk te bevrijden en tevens den Palestina-veldtocht
voor de Engelschen te winnen, is het alleszins begrijpelijk, dat
zij er lak aan hebben dat de Britsche Regeering erkent zich te
21
b Door de Zionisten wordt deze formuleering bij herhaling uitgelegd
alsherstel van Palestina als Nationaal Tehuis voor de Jodenwat heel
iets anders is, al zal Balfour dat in 1917 wel zoo hebben bedoeld. Wij merken
daarbij op, dat ongeveer 15 millioen Joden in de diaspora leven, en dat
geheel Palestina er naar schatting hoogstens 4 millioen zal kunnen opnemen.
