idee dat het goede, d.w.z. het rechtvaardige, zich niet aan gene
zijde van het graf moet verwerkelijken, maar dat dit gedurende
het leven moet geschieden, zoeken zij de gerechtigheid en daar
zij haar nooit vinden, zijn zij voortdurend onvoldaan en ageeren
zij om haar te verkrijgen.
Wat hebben nu de volkeren gedaan om het vraagstuk van de
Joden in de diaspora op te lossen De bekeering der Joden tot
den Christelijken godsdienst is een groote mislukking geweest.
Wij kunnen wel besluiten, dat de tot nu toe door de volkeren
ingestelde pogingen om de klove tusschen Joden en niet-Joden
te overbrugggen, gefaald hebben.
Het Zionisme.
De Joden hebben zich altijd als verbannen gevoeld en zich in
hun gedachten steeds bezig gehouden met de herinnering aan het
verloren Vaderland. De gewijde formule op den vooravond van
Paschen „Het volgend jaar in Jeruzalem", moge daar een uiterlijk
blijk van zijn. Dat is de basis van het Zionisme, de beweging,
die sinds eeuwen naar den terugkeer in het Heilige Land wijst.
Het was Theodoor Herzl die in 1895 zijn boek „Judenstaat"
deed uitgaan, en die een duidelijken weg wees om het doel te
bereikende wijze waarop een Joodsche Staat in Palestina moest
worden geschapen, en die den Joden er op wees, dat de assimilatie
nooit tot bevrediging zou leiden.
Herzl heeft het Zionisme niet uitgevonden, dat bestond al, zoo
lang de Joden in de diaspora leven; maar hij heeft den tegenstand
der anti-Zionistische kringen overwonnen, kringen, die vooral
bestonden uit rijke Joden van de Alliance Isr.Un. en orthodoxen.
Zijn beweging, thans geleid door dr. Chaim Weizmann, beschikt
over een wereldcongres, in 't kort over een volledige organisatie,
die den wederopbouw van het vaderland en van de natie der
Joden tot een goed einde kan brengen. En de tot nu toe door de
400.000 in Palestina aanwezige Joden bereikte resultaten zijn
zeker bemoedigend.
Maar nu komt Engeland, de Mandaatmogendheid, de immigratie
beperken, en ontwerpt een miniatuurstaatje, dat nooit een vader
land voor een groot gedeelte van de 15 millioen Joden uit de
diaspora kan vormen Het bereikt daarmede, dat nog hoogstens
een paar honderdduizend Joden zullen kunnen emigreeren, maar
waardoor het Jodenvraagstuk onopgelost blijft.
Wij achten dan ook de eenige oplossing dat Engeland en de
Volkenbond het mandaat loslaten, er een Arabischen Koning
kiezen, en het dan aan de Joden overlaten om in dat land hun
Tehuis te scheppen.
Joden en Arabieren zijn beiden Semietenzij zullen elkaar
moeten vinden en ook vinden. En wij zeiden reeds dat geeft
26