Het aanvalsterrein is grootendeels beboscht. De bosschen zijn
gedurende de 4 jaren van den oorlog niet onderhouden, zoodat
een sterke groei van laag hout het uitzicht in elke richting belem
mert en zijn verder doorsneden door rechte wegen, welke even
wijdig dan wel loodrecht op de aanvalsrichting loopen. Het is
bekend, dat ergens in het bosch, waardoor de aanval moet plaats
hebben (Bois du Roi), loodrecht op de aanvalsrichting een oude
Fransche verdedigingslijn loopt, doch de juiste plaats en aard
van die lijn zijn niet bekend. Tijd en gelegenheid om te verkennen
ontbreekt. Zulks zou ook zeer bezwaarlijk geweest zijn, daar de
Duitschers het terrein tusschen bedoelde lijn en de lijn van
gereedstelling bezet houden.
De aanval zal worden gesteund door een vuurwals der art. op
dezelfde wijze als gebruikelijk bij den aanval in open terrein.
Het bataljon heeft 2 cien. in voorste lijn, één cie. alsmede de
mitr. cie. in reserve (zie schets 6).
De vóórcien. hebben op een front van 300 m, 2 sien. in le eche
lon en 2 sien. in 2e echelon.
De sien. in eerste echelon zullen voorwaarts gaan in de normale
formatie n.l. in 2 golven, elke golf verspreid met onderlinge
tusschenruimten van 8 a 10 passen tusschen de menschen in de
le golf de lichte mitrn. en geweerdragenden, in de 2e golf geweer-
en granaatgeweerdragenden, de 2e golf op 30 m achter de le.
De sien. in 2e echelon volgen op normalen afstand in gesloten
kleine colonnes met éénen.
Deze groepeering is de voor dien tijd gebruikelijke, doch voor
den aanval in open terrein berekende formatie. Zoo was ook de
art. steun van hetzelfde karakter n.l. verplaatsing van het vuur
met een snelheid van 100 m in 3 minuten. Een schema dus, dat
jrfist was gebleken voor den aanval in open terrein, thans toege
past in bedekt terrein. Wat is hiervan het gevolg
De zucht om op het art. vuur opgesloten te blijven, doet allen
als het ware alleen voorwaarts zien. Daardoor gaat het zijwaart-
sche verband al spoedig verloren. Bovendien raakt men toch het
contact met het art. vuur kwijt, omdat de snelheid van verplaat
sing daarvan te groot is. De inf. kan dit tempo in het bedekte
terrein niet bijhouden. Het volgen van de wegen is onmogelijk,
daar deze onder mitr. vuur van den vijand staan.
Na een paar honderd meter te hebben afgelegd, wordt plotseling
op een prikkeldraadhindernis van 10 m breedte gestooten. De
oude Fransche verdedigingslijn blijkt een aaneengesloten hinder
nis te zijn met een gebroken tracé, welke geflankeerd wordt door
Duitsche mitrailleurs. Overschrijden der hindernis is uitgesloten.
Elke poging daartoe wordt gesmoord door het mitr. vuur van
den verdediger. De voorste sien. kunnen dit niet neutraliseeren,
omdat zij slechts de beschikking hebben over de eigen lichte mitrn.
38
