92 snel werd gedemoraliseerd terwijl het slechte weer de aanvallen in scheer- vlucht begunstigde en de 1-16 jagers een effectieve bescherming gaven. Dat tusschen 12 en 16 Maart geen enkele luchtaanval werd uitgevoerd op de Russische grondorganisatie laat zich zender twijfel verklaren door de wijze van optreden, van de Russen, welke bestaat uit het zich los maken van de oorspronkelijke basisterreinen en het gc bruiken van eenvoudige landingsbanen waar geen enkele aanwijzing is, dat zij bestemd zijn om als landingsterreinen te worden gebruikt (geen merkteekens, gebouwen, windzak er.z.). De toestellen worden opgesteld in de open lucht. Niet vergeten mag echter worden, dat de aanvallen geschiedden cp een 20 km lange colonne, die blijkbaar niet over luchtafweerwapens beschikte en gebonden was aan één rechten weg zonder zijwegen, die weinig bescher ming bood. De troepen bestonden bovendien uit heterogeene ongeoefende jonge elementen, welke moeilijk in de hand waren te houden. In het tweede gedeelte van het artikel (notes d'un pilote combattant) geeft een vlieger, die den strijd in Spanje meemaakte, zijn meening over verschillende vraagstukken ten beste waaruit wij het volgende vermelden le. Het dagbombardement. De Nationalisten gebruikten als bommen werper in den aanvang in hoofzaak de 3-motorige Junkers, die waren afgeleid uit het J-52 transporttoestel. Dcor de aanwezigheid van de 3 motoren was het toestel aan de voorzijde slecht verdedigd zoodat de bescher ming moest worden gezocht in het in verband vliegen met zeer geringe tussehenruimten. Het dagbombardement van groote hoogte acht S. weinig aan te bevelen omdat a. de trefkans met het toenemen van de hoogte belangrijk afneemt b. de waarnemers op den grond de hoog vliegende toestellen reeds op grooten afstand kunnen ontdekken zoodat er dan alle tijd beschikbaar is om de jagers te waarschuwen. Hetzelfde geldt voor de ld.art. waarvan de uitwerking op hoogten tusschen 2000 en 3500 m zeer groot is. S. beveelt dan ook aanvallen op hoogten tusschen 200 en 600 m aan. De toestellen kunnen dan moeilijk door de vij.jagers worden onderkend terwijl de groote hoeksnelheid het vuur van de ld.art. belangrijk bemoeilijkt. De beste vdd. van de bommenwerpers ligt in een groote snelheid en niet in een sterke bewapening. De toestellen, welke bij het uitvoeren van raids het meeste succes hadden waren voorzoover S. bekend 3-zitters, die 600 kg aan bommen meevoerden en een snelheid van meer dan 400 km konden ontwikkelen (de R. Katiouskabommenwerper) 2e. Het nachtbombardement. Bij nacht zijn de militaire dln. moeilijk te vinden zoodat in hoofdzaak moreele uitwerking is te verwachten. Zelfs bij moei weer en heldere maan is het slechts bij uitzondering mogelijk behoorlijk zuiver te richten. S. acht dan ook de beste methode, bij nacht te starten en het bombardement bij het aanbreken van den dag uit te voeren dan wel het bombardement uit te voeren tegen het vallen van den avond om tijdens den nacht terug te keeren. 3e. Bewapening der jagers. De eerste eisch waaraan een luchtwapen moet voldoen is het geven van een groote vuurdichtheid. Op de It. en D. jagers, die door de Regeeringstpn. werden buit gemaakt werden meermalen dooi den schroefcirkel schietende zware mitrn. aangetroffen met een kaliber van 13,5 mm terwijl daarbij explosieve en brandstichtende projectielen werden gebruikt1)- Daarenboven waren in de vleugels dan veelal nog In dit verband moge er op worden gewezen, dat blijkens het lezens waardige boekje Lujtkampj über Spaniën waarin C. Everard, die den burger oorlog als vlieger aan de zijde van de Nationalisten meemaakte, zijn erva ringen beschrijft, de nationalistische vliegers vooral bevreesd waren voor het in brand schieten van de benzinetanks van hun toestellen. Overigens blijkt uit het boekje, dat ook de vliegers van Franco een ruim gebruik maken van brandmunitie.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 92