95
zakelijk is. De actieradius van den modernen bommenwerpers is zoodanig,
dat achtergehouden reserveafdn. zich steeds binnen het bereik van de vij.
bommenwerpers zullen bevinden.
Volgens S. zullen in de toekomst de lu.str.krn. ook tijdens het luchtge
vecht in den aanvang in gesloten verbanden optreden, hieruit kunnen dan
gevechten van patn. tegen patn. dan wel van vlgn. tegen vgln. ontstaan. Wel
zullen luchtgevechten in het begin kunnen worden vermeden door uit te
wijken. Daar volgens S. door bomaanvallen op de grondorganisatie van de
vij.lu.str.krn. echter nimmer een snel en beslissend resultaat is te verkrijgen
zal het noodig zijn den vij. ook in de lucht aan te grijpen. Daarvoor zijn
jagers en ld.art. noodig bij de punten, welke de vij. bommenwerpers aan
trekken. S. verwacht, dat de grondbeginselen, welke bij den marsch en het
gevecht der verbonden wapens op den grond van kracht zijn ook bij de
lu.str.krn. zullen moeten worden in acht genomen waarbij het bijv. geenszins
is uitgesloten dat men bij de tactische handelingen ook bij de lu.str.krn.
zal komen tot de begrippen voorhoede, hoofdmacht, achterhoede en flank
dekking waarbij dan echter rekening moet worden gehouden met de bevei
liging in horizontale en in vertikale richting.
v. d. E.
Landsverdediging.
Aangezien den laatsten tijd door sommigen de waarde van bommen
werpers als zelfstandig ageerende slagluchtmacht in twijfel wordt getrokken,
waarbij wordt verwezen naar de ervaringen in China, lijkt het ons dienstig,
terug te grijpen naar een artikel van onbetwistbaar deskundige hand in
Lu. M. nr. 2, Mei 1937, getiteld „Luchtkruisers noodzakelijk naast één of
meermotorige jagers, dan wel jachtkruisers" van J. G. W. Zegers, mj. v.d,
St. der Mil.lvt (Ned.). Hoewel S. in dit artikel uiteraard het vraagstuk
beziet van Ned. defensiestandpunt uit, zoodat de daarin gestelde conclusies
uiteraard niet zonder meer voor Ned.-Ind. verhoudingen en omstandigheden
kunnen worden aanvaard, komen in genoemd artikel gevolgtrekkingen ter
sprake, welke voor onze verhoudingen eveneens van bijzondere beteekenis
kunnen worden geacht.
Ir. de eerste plaats zouden wij voor hen, die op de ervaringen in het
jongste Chin.-Jap. conflict wijzen, waarbij gebleken zou zijn, dat bij de
massa-aanvallen van de Jap. bombardements-eskaders deze vlgn. niet
zelfstandig konden optreden, doch voor de uitvoering van hun taak be
schermd moesten worden door jachtvlgn., het volgende naar voren willen
brengen. Voorzoover alhier uit gegevens van het gevechtsfront uit pers
artikelen bekend kan zijn, hebben de Jap. in dezen krijg niet hun meest
moderne bombardementsvlgn. ingezet, doch deze achtergehouden voor inzet
tegen een eventueelen tegenstander, met betere en meer gemoderniseerde
strijdmiddelen uitgerust dan de Chin, strijdkrachten. Dit nu is „des poedels
kern". Dz. toch is in deze rubriek steeds betoogd, dat juist de moderne
bommenwerper door zijn groote gevechtskracht, snelheid en uitgestrekten
actieradius, de mogelijkheid heeft geopend het luchtwapen zelfstandig te
doen optreden. Immers zijn groote gevechtskracht ontleent het moderne
bombardementsvlg. actief aan de aanzienlijke mede te voeren bommenlast,
passief aan zijn groot afweervermogen (het kan zich vrijwel aan alle zijden
met vuur uit mitrn. of lichte snelvuurkanonnen tegen aanvallen van jacht
vlgn. beveiligen). Door zijn groote snelheid, gepaard aan aanzienlijke ver
betering van de bcmmenrichtmiddelen, is het snelheidsoverschot van het
jachtvlg. op den modernen bombardeur dermate verkleind, dat de waarde
van het jachtvlg. als bestrijdingsmiddel vooral door den korten duur, dat
het in de lucht kan zijn op den achtergrond gedrongen. Door zijn uitge
strekten actieradius stelt de moderne bommenwerper ons in staat een
mobiele macht te vormen, welke naast verspreiding van opstelling een snelle
concentratie en massalen inzet over aanzienlijke afstanden op het bedreigde
