en ook geen wapens mochten dragen hetgeen laatstgenoemden
zelfs bij verblijf aan deze zijde van de administratieve grens was
toegestaan dan zal het duidelijk zijn, dat de grensbewoners
in een wel zeer bevoorrechte positie verkeerden.
Daar kwam echter meer bij. Zoodra in hun gebied de een of
andere euveldaad werd bedreven, loofden de politieke agenten
als regel belooningen uit voor het uitleveren van de schuldigen.
Men denke niet, dat de dorpshoofden en de hulpkorpsen de ware
bedrijvers voor het gerecht brachten indien zij niet de zekerheid
hadden te kunnen rekenen op snellen en afdoenden steun van
de Engelsche bajonettenwel lokte het goud en zag de Pathan
niet op tegen verraad, doch het uitleveren van de ware schul
digen zou hem in zijn stam maken tot een uitgestootene wiens
leven nergens meer veilig was. Toch kon met eenige handigheid
de belooning wel worden geïncasseerd en wat was nu eenvou
diger dan het ensceneeren van een misdrijf of overtreding Van
daar dat wij ergens lazen, dat onder dit systeem van „bribing
and blackmail good conduct paid but bad conduct paid more".
En de betalingen voor goed gedrag dan Wel, bij deelname van
een geheel dorp of een geheele stam aan een opstandige beweging
werden deze wel stop gezet doch zoodra boden de verzetslieden
niet hun onderwerping aan of de betalingen werden voortgezet,
ja zelfs keerde men als regel de tijdelijk ingehouden bedragen uit.
Een derde reden voor het niet strikt de hand houden aan de
beginselen van 1849 lag in de geleidelijke erkenning van de over
wegingen van politiek-strategischen aard. De daarop gebaseerde
buitenlandsche politiek schiep ten volle gelegenheid, niet alleen
tot voorwaarts gaan, doch mede tot volledige onderwerping van
het grensgebied. Dat daartoe niet werd besloten en eerst in de
laatste jaren in die richting wordt gestreefd, is een gevolg van
het feit, dat men niet het juiste besef heeft gehad van wat sir
William Barton een niet-militair later zoo kort en duidelijk
zeide „the problem of the Afghan frontier is in its essence a
question of military strategy". Dit gebrek aan besef heeft geleid
tot het ontstaan van evengenoemd probleem dat, zooals hierna
zal blijken, is terug te brengen tot een kostenvraagstuk. Den
militairen treft in dezen weinig blaamzij zagen wel verder dan
hun eigen tijd en land zij volgden niet alleen hetgeen zich in
andere koloniale gebieden afspeelde, doch trokken daaruit ook
de juiste leering, dat de eenige oplossing bestond uit bezetting
en volledige onderwerping van het geheele grensgebied onder
vereeniging in één hand van het militaire en burgerlijke gezag 1).
1) Zoo bracht gnl. Lockhart kort voor de Tairah-expeditie een bezoek
aan Atjeh waar hij wel niet onkundig zal zijn gebleven omtrent het voor
en tegen van de politiek van de geconcentreerde linie en van de door gnl.
(Vervolg zie onderaan blz. 132).
131
