Had men ten volle rekening gehouden met de daaruit voort
vloeiende consequenties, dan zou onderwerping van het grens
gebied daarvan het gevolg zijn geweest.
Stuitte het in één hand leggen van mil. en civiel gezag al
hetgeen wij over dit onderwerp lazen (niet alleen in militaire doch
ook andere geschriften) zou ons bijna doen zeggen: natuurlijk
op verzet, bezetting en onderwerping van het volledige grens
gebied achtte men evenmin noodig. De grenspassen waren
immers reeds bezet en in het daartusschen gelegen gebied zou
het eigen leger toch niet optreden. Bovendien, voor onder
werping en blijvende bezeting zouden veel en aanvankelijk zeer
veel troepen noodig zijn. Waar zouden deze vandaan moeten
komen? Geheele opheffing van de aan de grens gelegen N.W.
Frontier Force was uitgesloten tijdens de eerste phase, de onder
werping, zouden zij de „administrative border moeten bewaken
en ten deele beschikbaar dienen te blijven als reserve. Leger-
uitbreiding Deze zou uiteraard geld kosten en daartegen had
men bezwaar. De hiervoor weergegeven uitlating van minister
Balfour gaf geenszins de opvatting weer op een bepaald tijdstip,
zij heeft vrijwel steeds gegolden. De strijd tegen de grensstammen,
hoezeer ook gevoerd in het belang van het geheele rijk, kon niet
worden beschouwd als een der door den minister bedoelde buiten
gewone omstandigheden. Daartoe behoorden slechts de bedwinging
van de Muting in 1857 en later de strijd tegen Afghanistan in
1919, welke laatste intusschen minder offers kostte dan menige
andere expeditie. Gezien het reeds onder normale omstandigheden
132
Van Heutsz bepleitte en kort daarop in practijk gebrachte methode, welke
toch ook niet anders was dan tenuitvoerlegging van de latere „olievlek-
theorie" van maarschalk Lyautery. Dat ook diens verrichtingen in Britsch-
Indië alle aandacht hebben moge o.m. blijken uit de Gold Medal Prize
Essay 1934, van het United Service Institutation of India. Het opgegeven
onderwerp luidde: „The problem of the French in dealing with the tribes
on the Southern and Eastern frontiers of Morocco, in the mountainous
region of the Atlas, is in many ways similair to ours on the North West
Frontier of India. Contrast the two methods of control and administration
and state in some detail what is in your opinion, the best system of defence
and control of the North West Frontier of India (from Chitral to the Persian
Frontier inclusive)".
Mj. Dunford, die den eersten prijs verwierf, komt in zijn beantwoording
(zie J.U.S.I.I., October 1934), waarbij de redactie er nog eens speciaal den
nadruk legt, dat S.'s inzichten in geenen opzichte zijn aan te merken als
official" en dat zij niet noodzakelijk die van de beoordeelaars zijn, tot de
volgende slotsom: „We have our own special problem to solve and we
have our accumulated national experience to draw upon. We have our
own methods and our own ideals. At the same time, it would be tolly
to refuse to learn from the experience of others and there are certain
principles which are of universal application.
Of these perhaps the greatest is that while unified control gives efficiency
and economy, a diversity of authorities cannot hut conduce to extravagance
and indecision. (Cursiveering van ons).
