door Britsch-Indië aan de defensie bestede bedrag kon van leger -
uitbreiding ten laste van dit gewest geen sprake zijn. Als laatste
mogelijkheid bleef nog het onttrekken van de noodig te achten
troepen aan die, welke dienen voor de handhaving van orde en
rusttegen deze oplossing verzetten zich zooals wel te begrijpen
is niet alleen de onderkoning doch ook de legercommandant1).
Wij zien dus eenige zeer tegenstrijdige belangen en opvattingen.
„Mouse", de anonyme schrijver, wiens geestige pen zich eveneens
met the N.W. Frontier problem heeft bezig gehouden, onder
scheidt in „The so-called forward policy" (J.U.S.1.1., Juli 1933)
behalve zijn eigen de volgende richtingen, welke wij met de toe
lichtende motto's onvertaald zullen laten
1. The Government of India Policy Watch and pray.
2. The Foreign and Poitical Policy Let the military yield to the
politicians.
3. The Army Policy We'll conquer or die.
4. The Air Policy This is another road to fame.
Men ziet het, opvattingen genoeg, uiteenloopende opvattingen,
welke uiteraard met uitzondering van de laatste, men kan wel
zeggen van meet af aan hebben bestaan en niet hebben nagelaten
haar invloed uit te oefenen op de regeeringen van de provincie,
van Britsch-Indië en van het rijk, die lang niet altijd één lijn
trokken. Nu eens helde men over naar de meening der militairen
(volledige onderwerping), dan weer ging men mede met de
political officers, die hoewel zij gerekend dienen te worden tot
wat wij het B.B. zouden kunnen noemen, slechts ten deele daaruit
voortkwamen 2)daarmede meermalen van meening verschilden en
dat dan niet onder stoelen of banken staken en overigens een vrij
onafhankelijke positie innamen (geen blijvende bezetting, althans
niet met geregelde troepen). Voorts verschilden de gouverneur,
de onderkoning en de minister nog vaak onderling van meening
zoo kon het gebeuren, dat wanneer Londen ten slotte was over-
133
1) Wij vestigen er de aandacht op, dat de in 19361937 naar Waziristan
gezonden versterkingen behoudens enkele kleinere onderdeelen, vnl.
compagnieën lichte vechtwagens bestonden uit de lrst Indian Division
en derhalve waren onttrokken aan de „external security troops" (zie de
noot op blz. 776, I.M.T. 1937 nr. 9), die daardoor van ±1/4 van hun sterkte
werden beroofd. Dat zulks bij een tegelijkertijd van buiten af komenden
aanval wel eens kwade kansen zou kunnen opleveren, behoeft geen nader
betoog
2) Het merkwaardige is. dat deze „political officers" veelal voortkwamen
uit het officierskorps, hetgeen overigens geen verwondering behoeft te baren,
daar de officieren als gevolg van het in het leger toegepaste systeem van
rouleeren der onderdeelen tijdens hun loopbaan in Indië allen na langeren
of korteren tijd aan de N.W. grens werden geplaatst terwijl de bestuurs
ambtenaren veelal lange jaren achtereen in eenzelfde gebied werkzaam
bleven en daardoor slechts bij uitzondering met het grensgebied in aanraking
kwamen.
