moreelen indruk op den vijand maakte en waarvan een niet te
miskennen moreelen invloed uitging op de eigen aanvallende
infanterie. Deze invloed uitte zich in een gevoel van rechtstreek-
sche bescherming tegen het moordende vuur van de vijandelijke
infanterie-wapens, men groepeerde zich in de onmiddellijke
nabijheid van de langzaam voortrollende tanksde infanterie
werd op deze wijze door de vechtwagens a.h.w. voorwaarts
getrokken.
Een hoofdvoorwaarde was derhalve dat de snelheid van de
vechtwagens overeenkwam met de snelheid, welke de infanterie
op het gevechtsveld kon ontwikkelen.
De eerste practische toepassing van het nieuwe wapen vond
plaats in den slag bij Cambrai (Nov./Dec. 1917), toen Britsche
vechtwagens voor het eerst in grooten getale ten aanval gingen.
Zoowel het bij verrassing verschijnen van het nieuwe strijdmiddel
als het gevoel van machteloosheid tegenover dit wapen de
artillerie was namelijk niet in staat tijdig ter bestrijding gereed
te zijn, terwijl de automatische wapens geen uitwerking op de
vechtwagens hadden, ja zelfs door het vuur van dit nieuwe aan
valswapen onderdrukt en vernietigd werden waren factoren,
welke leidden tot het behalen van een éclatant succes, het over
een diepte van eenige tientallen kilometers indrukken van het
castgeloopen stellingfront.
Ook in de daaropvolgende „tankslagen" bij Soissons en Amiens
in Juli en Augustus 1918 kwamen de vechtwagens als overwin
naars uit den strijdwederom was gebleken dat de Duitschers
het eenige ter beschikking staande afweermiddel, het veldgeschut,
niet tijdig en in voldoend aantal in stelling hadden kunnen
brengen tegen de verrassend optredende Fransche en Engelsche
tanks.
Bij het eindigen van den wereldoorlog was men er dan ook
van overtuigd, dat de vechtwagen het strijdmiddel was, waarmede
men de infanterie nieuwe aanvalskracht kon geven, dat de kracht
verhouding aanvallerverdediger, welke vóór het optreden van
de vechtwagens in het voordeel stond van den verdediger, thans
in het voordeel van den aanvaller was gekeerd.
Het kwam er nu op aan zich ten spoedigste toe te leggen op
de ontwikkeling van de tegen de vechtwagens te gebruiken af-
weerwapens. De strijd pantserafweergeschut werd hierdoor
geopend, een hardnekkige strijd, waarbij het er om ging de
krachtsverhouding aanvallerverdediger, welke weer in labiel
evenwicht dreigde te komen, in het voordeel van den aanvaller
te houden. Het verloop van dezen strijd is in het kort als volgt
weer te geven.
De ontwikkeling van het pantser-afweergeschut had tot gevolg,
dat men de pantserdikte van de vechtwagens ging vergrooten en
136
