Deze laatste vraag in. beschouwing te nemen is het doel van deze
studie.
Allereerst zal echter een geschiedkundig overzicht worden
gegeven van de technische ontwikkeling van de vechtwagens om
vervolgens na een kort overzicht van de verschillende voorko
mende gemechaniseerde en gemotoriseerd-gemechaniseerde for
maties, het gevecht van pantsertroepen in samenwerking met
andere wapens te bespreken.
II. DE TECHNISCHE ONTWIKKELING VAN DE VECHT
WAGENS INDEELING IN KLASSEN.
Tijdens den wereldoorlog konden de vechtwagentypen worden
ingedeeld in 4 groepen nml.:
a) de grondtypen (Schneider, Saint Chamond, Mark I, Mark II,
Mark III en Mark IV), gewicht 13 a 30 ton, snelheid 6 tot
10 km/u, pantsering 10 tot 17 mm, bewapening 1 kanon van
75 mm of 2 kanonnen van 57 mm en 2 a 4 mitrailleurs dan
wel 6 mitrn.
b) de lichte begeleidingsvechtwagens (Renault FT, modellen 17
en 18, M 21) gewicht 3,5 a 10 ton, max.snelheid 10 a 18 km/u,
pantsering 16 mm, bewapening 1 kanon van 57 mm of van
37 mm dan wel 1 mitrailleur of een gekoppelde mitrailleur.
c) de middelsoort verkenningsvechtwagens (Medium A, B en
C) gewicht 14 a 22 ton, snelheid 7 a 14 km/u, pantsering
14 a 15 mm, bewapening 3 of 4 mitrailleurs zonder koepel.
d) de zware doorbrekings-vechtwagens (Mark VIII, IC, IA)
gewicht boven 35 ton, max.snelheid 5 a 16 km/u, pantsering
16 a 30 mm, bewapening 1 kanon van 65 of 75 mm in den
koepel dan wel 2 a 4 kanonnen van 57 a 77 mm vast-inge-
bouwd, 4 a 7 mitrailleurs.
In dit tijdvak werd bij het tot ontwikkeling brengen van den
vechtwagen gestreefd naar beperking in het aantal wapens en in
bemanning door gebruikmaking van draaibare koepels, terwijl de
pantserdikte werd opgevoerd van 10 tot 30 mm.
In de eerste 8 jaren volgende op den wereldoorlog en vooral
in het tijdvak van 19211926 tracht men te komen tot een ,,all
round" vechtwagen. Vickers ontwerpt zijn typen I, IA, II en IIA
waarbij snelheid en actieradius worden opgevoerd de grootere
snelheden konden worden bereikt door toepassing van een nieuw
rupsbandensysteem (lichtere schakels en betere geleiding en
aandrijving van de rupsbanden). In deze periode verdwijnt de
lichte begeleidingsvechtwagen uit de oorlogsjaren van het tooneel
(Renaul FT), behalve in zijn land van herkomst, waar dit type
met de daaruit ontwikkelde nieuwere typen Renault M 24/25
en Renault M 26 nog steeds in gebruik zijn. In Rusland en Polen
tracht men deze vechtwagens om te bouwen en te verbeteren.
139
