andere wapens, in het bijzonder met de infanterie en den strijd
moeten opnemen tegen een vijand, die zich krachtig ter verde
diging heeft ingericht en voorts die van Engelschen oorsprong,
welke den nadruk legt op vergrooting van snelheid en actieradius
en streeft naar het samenstellen van gemechaniseerde eenheden.
Hoewel het, oppervlakkig beschouwd, logisch zou zijn de vecht-
wagens in te deelen in klassen, aangevende het tactisch en stra
tegisch gebruik dat men er van maakt, wordt in de militaire
terminologie van alle landen een klassenindeeling volgens het
gewicht gemaakt, waarbij men het gewicht beschouwt als een
soort algebraïsche som van de militaire eigenschappen (kracht
en snelheid). Een dergelijke indeeling heeft het voordeel, dat zij
min of meer internationaal kan zijn. In de verschillende legers
worden echter overeenkomstige klassen-typen tactisch en strate
gisch op verschillende wijzen gebruikt. Lt. Col. Perré geeft
hieromtrent in zijn boek „Les chars de combat" de volgende
treffende voorbeelden. Spreekt men een Franschman over een
„char léger", dan stelt hij zich voor een vechtwagen welke wordt
gebruikt voor onmiddellijke samenwerking met de infanterie, de
langzame vechtwagen van het type Renault. De Engelschman
stelt zich echter voor een kleinen lichten en snellen vechtwagen,
zwak gepantserd en bewapend. Kon de Franschman de gedachten
lezen van den Engelschman, dan zou hij uitroepen „Mais c'est
une auto-mitrailleuse de reconnaissance". Hieraan zou nog toe
gevoegd kunnen worden dat de Belg dien lichten vechtwagen zou
betitelen met „auto-blindé". Zoo heeft voorts de Italiaansche
Fiat-Ansaldo, welke tegenover een met anti-tankgeschut uitgerust
Europeesch leger zou moeten worden gerangschikt onder de
vechtwagens waaraan slechts verkenningsopdrachten kunnen wor
den gegeven, in Abessynië de rol gespeeld van „engin puissant".
Uit deze voorbeelden blijkt dus wel duidelijk, dat aanduiding
volgens het tactisch of strategisch gebruik, dat van de vecht
wagens wordt gemaakt, in vele gevallen, vooral waar het er om
gaat een indruk van kracht en snelheid te geven, tot begrips
verwarring aanleiding kan gevenomgekeerd duidt de indeeling
volgens „kracht en snelheid" geen „taak'Verdeeling aan. Een
groot verschil dus met de indeeling van oorlogsschepen. Spreekt
men een zeeman, van welke nationaliteit ook, over een kruiser
of slagschip, dan wordt in zijn geest niet alleen een beeld gevormd
van tonnage, afmetingen, bewapening enz. van het schip, maar
tevens van de bijzondere oorlogstaak. Het is dus bepaald onjuist
een vergelijking te maken van het pantserwapen te land met dat
ter zee door bijv. de zware tanks te vergelijken met slagschepen
en middelbare tanks met kruisers enz.
De militaire terminologie geeft zooals gezegd een klasse-indee
ling, waarvan het criterium is de combinatie kracht/snelheid, en
143
