versterking van Carandaiti de onderneming tot mislukking ge
doemd zou zijn.
De verdediging van Picuiba bestond uit een met beide vleugels
teruggebogen hoofdweerstandslijn, 1,5 km voor Picuiba. Deze lijn
was ruim voorzien van mitrn., 2,5 km daarvoor op een heuvelrug
de gv.vpn. De stelling was telefonisch verbonden met de achter
waarts opgestelde mortieren, terwijl tot op 20 km afstand geregeld
gepatrouilleerd werd.
De 6e Inf. Div. onder Kol. Franco en het daaraan toegevoegde
Det. Benitez, waarmede de Paraguayanen den stoot wilden uit
voeren, waren te zamen sterk 4 inf.regn., 2 cav.regn. te voet, 1
afd.art., de noodige pioniers enz., tezamen 5 a 6000 man uitgelezen
troepen.
Het Paraguaysche aanvalsplan was met 3 regn. Picuiba wes
telijk te omtrekken en een wegenknooppunt in den rug der Bol.
te bezetten, de rest zou frontaal oprukken. Vervolgens zou een
reg. in de richting „27 Nov." oprukken, de rest naar Cacandaiti.
De omtrekkende beweging kwam echter niet tot haar recht,
daar het pad, dat daarvoor gekapt werd, niet in den rug, maar
tegenover een vleugel van de Boliviaansche stelling uitkwam.
Dientengevolge gelukte het wel de voorpostencompagnie af te
snijden, doch de helft hiervan wist zich door te slaan, terwijl het
geheele Paragueesche detachement tegen de Bol. stelling optornde
en daar belangrijke verliezen leed. De Paraguayanen verlengden
nu hun vleugels, en kwamen bij het invallen der duisternis tegen
over de Bol. vleugels. Dit was voor de Bolivianen het oogenblik
geweest om terug te gaan, doch de commandant meende abusie
velijk te moeten standhouden, zoodat den volgenden morgen eerst
153
