kan, zoolang de Japanners hun vredesvoorwaarden niet scherp
omlijnen. Zoo vecht men door zonder voorshands precies te weten
hoever, zonder te weten wat van de Chineesche souvereiniteit,
wat van een zelfstandig China zal overblijven. Zouden de begin
Januari bekend geworden vredesvoorwaarden juist zijn, dan zal
bij aanname daarvan van een zelfstandig China niet veel over
zijn. Zoo niet, dan staan we altijd nog bij de drie punten van
Hirota nl., de gezamenlijke bestrijding van het communisme, de
beëindiging van het anti-Japanisme en de economische samen
werking.
Dat China communistisch is, is onjuist. In 1928 reeds brak
Chiang Kai Shih met Borodin en Rusland. Tot in 1934 heeft hij
gestreden om Borodins aanhangers te vernietigen. Het conflict
drijft nu de Chineezen in de armen van Rusland, dat er belang
bij heeft China werkdadig te steunen en zulks ongehinderd doen
kan.
De anti-Japansche gevoelens zouden spoedig vergeten zijn,
indien Japan zijn aggressie staakte, terwijl tegen economische
coöperatie China nooit eenig bezwaar heeft gehad, op voorwaarde
baas in eigen huis te blijven. Evenwel, de 3 punten komen van
diplomatieke zijde, van Hirota.
Of de militairen er genoegen mede nemen, valt te betwijfelen.
Zooals de uitspraken van vooraanstaande vlag- en opperofficieren
luiden, moet men wel aannemen, dat hun verlangens veel verder
strekken.
Wat echter moge overblijven van China bij een toekomstige
vrede, van één ding kan men zeker zijn de Japanners zullen
China elke mogelijkheid trachten te ontnemen ooit een weer
macht op te bouwen, welke eene bedreiging zou kunnen worden
voor Japan.
Wat zich thans in China afspeelt is de inleiding tot een geheel
nieuwen politieken toestand het ingrijpen van de groote mogend
heden kan daaraan weinig meer veranderen slechts zou het tot
uitbreiding van het conflict aanleiding geven.
Of een duurzame vrede in den Stillen Oceaan naderbij is
gekomen, dan wel het politieke evenwicht in Oost-Azië juist
labiel is geworden, zal de toekomst leeren.
(Wordt vervolgd).
167
