allerlei zaken hebben aangeraakt, dan heeft men geluk en is zeer veel kans op het aantreffen van nog niet vervaagde sporen. Is het tegenovergestelde het geval geweest dan geve men toch de hoop op het vinden van sporen niet op en late men z.s.m. de plaats ontruimen en afzetten. Mocht de patrouillecommandant in het bezit zijn van een foto toestel, dan legge men z.s.m. alles, wat van belang kan zijn op de gevoelige plaat vast. Het lijk van het slachtoffer (een eventueel zwaar gewonde late men uiteraard z.s.m. geneeskundig behandelenalleen teekene men onmiddellijk aan hoe, in welke houding en waar men hem heeft gevonden) in de houding zooals men het gevonden heeft, overhoop gehaalde kasten en kamer, duidelijke voetafdruk ken e.d. zijn van groot belang. Kan men een voetafdruk niet fotografeeren (is technisch nogal moeilijk uit te voeren, daar men het toestel loodrecht naar beneden en boven het spoor moet houden om geen perspectie- vische afwijkingen te veroorzaken, terwijl men z.v.m. diaphrag- meeren en met tijd belichten moet), dan make men hiervan een teekening (op ware grootte), waarbij dan zuiver de maat genomen moet worden. Vooral voetsporen met markant staande teenen zijn van belang evenals sporen van schoenen. Heeft men toevallig gips ter beschikking (in de buurt van Onderafdeelingshoofdplaatsen, waar zich in den regel een D.v.G. arts bevindt en een ziekenhuis is), dan make men z.s.m. een gipsafgietsel van het gevonden spoor. (Zie verder bijlage). Bloedsporen, zoowel op houten vloeren, raamkozijnen, tafels, stoelen e.d. zijn ook van bijzondere beteekenis. Zoonoodig breke men de vloerplank uit, zage het raamkozijn weg en neme dat zorgvuldig verpakt mede (niet met de vingers aanraken Van het geheel make men een op schaal geteekende situatie schets (Noordnaald niet vergeten), waarop alle gevonden bijzon derheden staan opgegeven. Kan men verwachten, dat over niet te langen tijd de bevoegde autoriteiten ter plaatse zullen zijn wil men hun de sporen, na te zijn vastgelegd, nog ongerept toonen, dan bedenke men naast een goede afzetting van het terrein allerlei „akals om te zorgen, dat bijv. buiten aangetroffen sporen niet wegregenen, of door dieren worden uitgewischt. Het plaatsen van een tafel, een stoel of een kistje boven het gevonden voetspoor, een klein dakje daar weer boven en een paggertje met een afwateringsslootje erom heen, zijn vaak voldoende. 229

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 21