vuur blootstellen van de doktoren. In zijn boek „Organization, Strategy and Tactics of the Army Medical Services in War", dat als het leerboek voor den Medical Officer is te beschouwen, noemt Lt.-Colonel T. B. NICHOLLS van het R. A. M. C. het in voorste lijn brengen van den officier van gezondheid een „unnecessary exposure" en volgens hem moet deze „resist all temptation to wander all over the battlefield". Hij grondt deze meening op meerdere argumenten, waarvan, na dat van de groote kans op het gewond raken of gedood worden, wel het voornaamste is, dat de eerste hulp op het gevechtsveld oneconomisch is tegen over één man, die daar geholpen wordt, staan er 30 tot 40, die in de „Aid Post" op hulp wachten, hetgeen aan het moreel zeker niet ten goede komt. De organisatie van de normaleHp.V.P.A. De „normale" Hp.V.P.A. wordt gedacht te zullen bestaan uit één „geneeskundige" autolette en één „trein"-autolette, van welke beide de bepakking in het vorenstaande reeds is aangegeven bij de bespreking van de „versterkte" Hp.V.P.A. De personeelsformatie zal kunnen zijn zooals in bijlage I van het O.V.G.D. I voor de Hp.V.P.A. bij de respectieve tactische eenheden is omschreven. De hospitaalsoldaten bij de niet geheel gemotoriseerde onderdeelen, die geen plaats vinden in de auto- letten, bewegen zich per rijwiel. Bij de „normale" Hp.V.P.A. kunnen voorts, in verband met het tactisch gebruik der eenheden, waarbij zij ingedeeld worden gedacht (zie boven), de paarden en de draagstellen alsmede drie der geleiders vervallen (de functie van oppasser-bediende blijft gehandhaafd). De eenige uitzondering wordt gevormd bij de afdeelingen bergartillerie, waarbij twee draagpaarden en twee geleiders (waarvan één tevens oppasser-bediende) kunnen wor den ingedeeld. Houden wij thans het oog weder gericht op de „versterkte" Hp.V.P.A. en wegen wij het pro en contra, welke aan de werking daarvan zullen zijn verbonden, tegen elkaar af, dan komen wij allereerst tot de volgende, reeds ten deele genoemde, voordeelen le. aanzienlijk grootere mogelijkheid om de voorste afdeelingen der strijdende troepen op den voet te volgen en de genees kundige verzorging over de geheele diepte van het gevechts terrein te waarborgen, 2e. belangrijke vergrooting der zoo noodzakelijke mobiliteit, 3e. mogelijkheid van „overlapping" met eigen middelen, 4e. vermindering van den aan de immobilisatie verbonden „dooden tijd" (het op- en ontladen der autoletten vergt aan merkelijk minder tijd dan dat der treinkarren) 278

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 72