berichten van de groote Duitsche overwinning aan de Masoerische meren daar bekend werd. Deze vriendschappelijke sfeer bracht er Waszmusz toe om niet volgens zijn oorspronkelijke plan van Behbehan rechtstreeks naar zijn standplaats Sjiras te reizen, doch naar Borasjdsjan (op 70 km O. van Boesjair) hij wilde zich daar in verbinding stellen met den Duitschen consul van Boesjair dr. Listemann, die daar ondanks het Britsche garnizoen nog steeds verbleef. Na overleg met Listemann kon hij dan beslissen wat er tegen de Engelschen in Boesjair zou kunnen worden ondernomen. De weg van Borasjdsjan liep evenwel gevaarlijk dicht langs de kust en dus langs het Engelsche machtsgebied dat zou Waszmusz weldra blijken. Toen sir Percy Cox van deze nieuwe plannen op de hoogte was gekomen en met den nieuwen marschweg van de karavaan bekend was, stelde hij den val weder op, en liet al vast in Boesjair een schip gereed houden om den gevangen Waszmusz zonder veel gerucht naar Br.-Indië af te voeren. De, den Engelschen wel gezinde, Haider Khan van Bender Rig zou het plan uitvoeren. Toen Waszmusz met dr. Lenders in den namiddag in zijn tent toefde kwamen langzamerhand steeds meer gewapenden belang stelling toonen en zich voor den ingang verzamelen. Waszmusz die onraad rook, besloot om naar de bergen te ontvluchtenwaar toe hij in den vooravond blootsvoets en zonder jas achter uit de tent sloop en het terrein in. Den volgenden morgen toen de uitlevering zou plaats hebben bleek Waszmusz verdwenen en kon alleen dr. Lenders worden gevangen genomen en aan de Engelschen worden uitgeleverd. Haider Khan was woedend omdat zijn hooge premie hem was ontgaan en sir Percy Cox nog dieper in de put, omdat dergelijke onwettige overvallingen heel aardig zijn als zij slagen, maar een faliekanten invloed hebben bij mislukking. Na 4 dagen en nachten trekken kwam Waszmusz geheel alleen in Borosjdsjan aan. Sir Percy Cox had ook dat weldra uitgevischt en na de mislukte overvalling van Haider Khan was hem er alles aan gelegen om Waszmusz alsnog in handen te krijgen. Met het oog op de vijandige gezindheid der Tangistani-stammen waagde hij het echter niet om Britsche troepen uit Boesjair naar Borasj dsjan te zenden. Gelukkig bracht captain Noël hier uitkomst, die beloofde Waszmusz dood of levend naar Boesjair te brengen. Noël was een oud-koloniaal, die een rijke ervaring had uit de jarenlange gevechten aan de Br.-Indische NW.-grens, en meende dit gevalletje wel even te zullen opknappen. 216 h Lenders werd naar Boesjair gebracht en vandaar naar Br.-Indië. Ondanks het feit dat hij medicus was, werd hij eerst in 1917 in Engeland vrijgelaten. Kort voor den wapenstilstand is hij aan 't Westfront gevallen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 8