305 Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde, 22 Januari 1938. In deze aflevering bespreekt Van Gelderen een verhandeling van de hand van den Duitschen medicus Bosse in de Münchener med. Wochenschrift 1936 blz. 601 e.v. over diens ervaringen met het levertraanverhand van Lohr bij de slachtoffers der ontploffingsramp te Reinsdorf, waaraan de herinnering bij den lezer nog wel levendig zal zijn vanwege den catastrophalen omvang. Bosse wil zijn gunstige ervaringen met dit verband dienstbaar maken aan de gewondenverzorging te velde. Aan het front, zegt hij zeer terecht, beslist de eerste verzorging der gewonden veelal over leven of dood c.q. invaliditeit. Voor de primaire wondexcisie, tot heden de eenige met behoorlijk resultaat toegepaste methode, mits binnen den kritieken tijd uitgevoerd, ontbreken helaas menig maal tijd en gelegenheid, en hieraan was te wijten, dat in den wereld oorlog niet minder dan 120.000 soldaten aan Duitsche zijde tengevolge van gasoedeem stierven. Is het daarom te verwonderen, dat elke nieuwigheid op het gebied der wondbehandeling, welke de geneeskundige diensten te velde uit deze impasse zou kunnen redden, met vreugde en dankbaarheid wordt begroet Het levertraanverband belooft in dit opzicht veel goeds. De traan" doordringt necrotische wonddeelen en het omgevende weefsel en zou dit beschermen tegen infecties. Hoe zij dit doet is nog niet precies bekenddat zij het doet, bewezen proeven van Drigalski, die kon aan- toonen, dat in traan practisch geen bacteriën groeien, ja zelf dat de groei van microben en sporen uit de aarde er door wordt geremd. Daarnaast prikkelt traan de wondsecretie sterk. Hierop vertrouwende had Bosse vroeger reeds het wondtoilet bij straatverwondingen danig beperkt. Bij 120 van de totaal 300 zwaar gewonden te Reinsdorf kon het eenvoudig niet anders. Tijd en hulp voor primaire excisie waren er niet, dus moest hij zich wel beperken tot grof-mechanische reiniging der wonden, met een daarop volgend immobiliseerend traanzalfverband. Alle gewonden lu-egen tetanusserum, niet één daarentegen gasserum, omdat het niet beschikbaar was. Ondanks de zeer sterke bevuiling van het meerendeel der verwondingen met aarde en allerlei andere ongerechtigheden, heeft zich geen enkel geval van gasoedeem voorgedaan. Als verdere voordeelen van het traanzalfver band zijn nog te noemen: aanzienlijke besparing aan verbandmateriaal, weinig en minder pijnlijke verbandwisselingen, en last not least, aanzienlijke tijdsbesparing voor de artsen. Voorts geeft het fraaie litteekens en weinig invaliditeit. Het gehalte der voor dit doel in zalven verwerkte traan aan vitamines (vooral vitamine A) zou van essentieel belang zijn voor een onge stoorde wondgenezing. Men zij indachtig, dat langdurig aan de lucht bloot gestelde traan kan gaan bederven en een sterk prikkelende uitwerking op de wond kan krijgen. Men moet dus voorzichtig zijn met sommige prae- paraten, die lang gelegen hebben. Het beste is zoo versch mogelijk bereide traanzalf, samengesteld uit zoo versch mogelijke ingrediënten, voor dit doel te gebruiken. In de practijk schijnt het immobiliseerende, gevensterde of open traan- zalf-gipsverband het beste te voldoen. Bulletin International des Services de Santé des Armées de Terre, de Mer et de l'Air, Januari 1938. (Revue de Médecine Militaire Yougoslave, Juli—September 1937) „Recherche sur les goitres des recrues" door Dr. Voj. K. Stojanovic. Dit onderzoek opent geen nieuwe gezichtspunten, maar heeft toch de groote verdienste, door steun te geven aan bestaande theorieën, onze inzichten met betrekking tot het kropprobleem te verdiepen. Uiteraard ziet zich Stojanovic, gelijk alle kroponderzoekers voor de moeilijkheid geplaatst uit het groote complex van factoren, welke bij ontstaan en voortbestaan eener

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1938 | | pagina 99